Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1768 Esas 2020/3174 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1768
Karar No: 2020/3174
Karar Tarihi: 21.10.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1768 Esas 2020/3174 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, dava dışı bir işçinin müvekkili ve davalı şirket tarafından açılan iş davası sonucunda ödenen bedelin alt işverenlerin sorumluluğunda olduğunu savunarak, bu bedelin davalılardan sorumlu tutulmasını ve faiziyle birlikte tahsil edilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davalıların sorumluluklarını belirleyen bilirkişi raporu doğrultusunda davacının talebinin kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalı şirketin vekili, kararı temyiz etmiştir. Ancak, temyiz sınırının altında kaldığından davalının temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri: 5219 Sayılı Kanun, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. maddesi, 5236 Sayılı Kanun'un 19. maddesi, HUMK'a eklenen ek-madde 4. Yukarıdaki kanun maddeleri değişiklik yapılmıştır ve 2015 yılı için kesinlik sınırı 2.080,00 TL olarak belirlenmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2019/1768 E. , 2020/3174 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

- KARAR-

Davacı vekili, dava dışı işçi tarafından müvekkili ve davalı .... aleyhine açılan iş davası sonucunda verilen kararın takibe konulması üzerine müvekkilinin yaptığı ödemeden davalı alt işverenlerin sorumlu olduğunu ileri sürerek, ödenen bedelin ödeme tarihinden itibaren faiziyle birlikte davalılardan sorumluluk oranına göre tahsilini talep ve dava etmiştir.
Bir kısım davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Bir kısım davalılar , cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia,savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre ;davacının davalı ile yapılan sözleşme kapsamında SGK kayıtlarına göre davalılar bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalılardan talep edebileceği gerekçesiyle , davalıların sorumluluklarını belirleyen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı .... vekili temyiz etmiştir.
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 Sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK’a eklenen ek-madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL’dir. İstemin davalı .... yönünden kabul edilen kısmı, anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından davalı .... vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki bentte açıklanan nedenlerle davalı .... vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 21.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.