Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43484 Esas 2022/2022 Karar Sayılı İlamı

İTİRAZ EDEN : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
İTİRAZ EDİLEN DAİRE KARARI : Dairemizin 23.02.2021 tarihli, 2017/2083 Esas,2021/1760 Karar sayılı “onama" kararı
İTİRAZLA İLGİLİ MAHKEME KARARI: Bakırköy 31. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 04.12.2014 tarihli 2013/672 Esas, 2014/531 Karar sayılı kararı
SUÇ : Sahte fatura kullanma

Sanık ...’ın sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyetine ilişkin Bakırköy 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.12.2014 tarihli, 2013/672 Esas ve 2014/531 Karar sayılı kararının sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce verilen 23.02.2021 tarihli, 2017/2083 Esas ve 2021/1760 Karar sayılı “onama" kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.12.2021 tarihli ve 2021/681 sayılı dilekçesi ile sanık lehine itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilen dava dosyası ve ekleri yeniden incelenerek gereği görüşüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanun'un 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK'nin 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizin, ... hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmünün onanmasına ilişkin, 23.02.2021 tarihli, 2017/2083 Esas ve 2021/1760 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1) ... İnşaat Turz. San. Tic. Ltd. Şti.'nin yetkilisi olan sanığın 2009 takvim yılında .... İnş.... Ltd. Şti., ....(..... Metal), .....İnşaat.... Ltd. Şti., ..... İnşaat... Ltd. Şti., ..... (.... İnşaat) ve..... (..... İnşaat) şirketleri tarafından düzenlenen 27 adet sahte faturayı şubat, mart, haziran temmuz, ağustos, eylül ve kasım ayları KDV beyannamelerinde indirim konusu yaparak kullanması nedeniyle Bakırköy 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.10.2016 tarihli, 2013/370 Esas ve 2016/501 Karar sayılı ilamı ile 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, söz konusu kararın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 01.12.2016 tarih, 2016/157 Esas ve 2016/203 Karar sayılı ilamı ile istinaf başvurusunun reddi kararı ile onanarak 01/12/2016 tarihinde kesinleştiği, temyize konu dosyada ise sanığın, yukarıda isimleri geçen şirketler dışındaki ayrıntıları Marmara Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığının 07.11.2013 tarih ve 2013-A-3598/55 sayılı vergi tekniği raporunda belirtildiği üzere 25 farklı mükelleften temin ettiği sahte faturaları ocak, şubat, mart, nisan, mayıs, haziran, temmuz, ağustos, eylül, ekim, kasım ve aralık ayları KDV beyannamelerinde kullandığının belirlendiği, sanığın, aynı mükellefiyeti kapsamında, aynı takvim yılında, farklı beyanname dönemlerinde başka mükelleflerce düzenlenen sahte faturaları kullandığına ilişkin tespitin yeni bir suçu oluşturmayıp, zincirleme suç içinde değerlendirilmesi gerekeceği anlaşılmakla; Bakırköy 16. Asliye Ceza Mahkemesinin kesinleşen, 06.10.2016 tarihli, 2013/370 Esas ve 2016/501 Karar sayılı hükmüne konu eylemler de göz önüne alınarak zincirleme suç hükümlerinin uygulanması suretiyle hüküm kurulması, kesinleşen hükümdeki cezanın sonuç cezadan indirilmesi ve böylece aradaki fark kadar cezaya hükmedilmesi gerekirken, eksik kovuşturma ile hüküm kurulması,
2) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3) Suça konu faturaların KDV indiriminde kullanılması nedeniyle “25.01.2010” olması gereken suç tarihinin gerekçeli kararda 2009 olarak yanlış yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 10.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.