Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/1614 Esas 2016/6746 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-d-e, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay nedeniyle katılanın, hayati tehlike geçirecek, yüzünde sabit iz oluşacak ve kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını 3. derece etkileyecek şekilde yaralandığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında temel ceza tayini sırasında TCK"nın 61/1-e maddesi gereğince meydana gelen zararın niteliğine göre alt sınırdan uzaklaşılmasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma öneren 1"nolu, katılanın 17.02.2011 tarihli duruşmada maddi yönden belirtebileceği zararını henüz tespit etmediğini ve bu haklarını saklı tuttuğunu ifade ettiği, sanığın da 24.12.2013 tarihli duruşmada katılanın bir zararı varsa da durumunun ödemeye müsait olmadığını ifade etmesi ve dosya kapsamına yansıyan bir zarar giderimine de rastlanmadığından bozma öneren 2"nolu bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik incelemeye, ceza miktarına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan ""failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı"" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında taksitlendirme aralıklarının gösterilmeyerek infazda tereddüt oluşturulması,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının
temel cezanın belirlenmesine ilişkin ilk bendindeki ""sanığın kastının yoğunluğu" ibarelerinin çıkartılması ve taksitlendirmeye ilişkin bentte yer alan “24 eşit taksitte” ibaresinden önce gelmek üzere “birer ay ara ile” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.