Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/9064 Esas 2020/1471 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahkemenin 08.10.2009 tarihli karar duruşmasında sanık ... müdafi Av. ... ve sanık ... müdafi Av.... ile katılan vekilinin bulunduğu, sanık ... veya onu temsilen bir müdafinin duruşmada hazır bulunmadığı halde, hüküm fıkrasında sehven kararın sanıklar müdafilerinin yüzüne okunduğu şeklinde belirtildiği ve bunun üzerine sanık ... hakkındaki hükmün 16.10.2009 tarihinde kesinleştirilerek infaza verildiği, sanığın bu suç sebebiyle 11.07.2015 tarihinde cezaevine girmesi üzerine kararı öğrenmekle verdiği 10.08.2015 tarihli temyiz dilekçesi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede ;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK’nin 204/1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırına göre, aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 30.11.1999 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 18.02.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.