MAHKEMESİ : Bursa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/04/2013
NUMARASI : 2011/419-2013/281

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili ile davalı O.. B.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Dava konusu . parsel sayılı taşınmazın başka paydaşları tarafından açılan ve 5. Hukuk Dairesince 08.10.2013 tarihinde incelenen (Bursa 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/414 Esas- 2012/256 Karar, 5. Hukuk Dairesinin 2013/15333 Esas- 2013/17165 Karar sayılı dosyası) kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı tazminata ilişkin dava dosyasında hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda, Ç. Mah. . parsel sayılı taşınmaz emsal olarak incelenmek suretiyle değerlendirme yapılmış, aynı taşınmaz için aynı dava tarihi itibariyle m²"sine 810,00 TL değer tespit edilmiş ve bu m² değeri uygun bulunmuştur.
Temyize konu karara dayanak yapılan bilirkişi kurulu raporunda ise, H. Mahallesi . parsel numaralı taşınmaz somut emsal alınarak incelenmiş ve bu parsel ile dava konusu taşınmazın özellikleri karşılaştırılmak suretiyle dava konusu taşınmaza 08.07.2011 olan dava tarihi itibariyle 440,00 TL/m² değer takdir edilmiştir. Geri çevirme kararı üzerine dosyaya getirtilen satış akit tablosuna göre somut emsal alınan H. Mahallesi .parsel numaralı taşınmazın 21.04.1998 tarihli satışının serbest satış olmadığı, bir limited şirketin bir vakfa satışı olup, bu satışın tarafları ve taşınmazların nitelikleri dikkate alındığında özel amaçlı bir satış olduğu ve taşınmazın gerçek değerini yansıtmadığı da dikkate alındığında karşılaştırmaya esas alınan emsalin uygun emsal olmadığı izlenimini uyandırmaktadır.
Buna göre, yukarıda belirtilen dosyada uygun emsal olarak kabul edilen Ç. Mah. parsel sayılı taşınmaz emsal karşılaştırmasında somut emsal olarak kabul edilerek, bu emsale göre değerlendirme yapılıp, Yargıtay"ın yerleşmiş uygulamalarına göre aynı taşınmazın başka bir paydaşı tarafından açılan dava sonunda verilip kesinleşen kararda belirlenen değerin, güçlü delil olarak kabul edilmesi gerektiği de dikkate alınarak, ek rapor alınması ve oluşacak sonuç doğrultusunda bir karar verilmesi gerekirken, uygun olmayan emsal ile karşılaştırma yapılarak ve daha düşük değerli kabul edilerek m²"sinin 440,00 TL olarak belirlenmesi,
2-Dava konusu taşınmazın fiilen el atılan kısmından davacının hissesine düşen miktar 118,88 m² olup, kamulaştırmasız el atma tazminatı hesabında, taşınmazın m² değeri ile bu yüzölçümünün çarpılması gerekirken, hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda maddi hata sonucu 188,88 m² üzerinden hesaplama yapılarak yüksek tazminata hükmedilmiş olması,
3-11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7. ve 13. fıkralarında “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir” ve “Bu fıkra hükmü, bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” hükmü getirilmiştir. Bu düzenlemeler karşısında Harçlar Tarifesi uyarınca maktu harca hükmedilmesi ve davacı lehine maktu vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 30.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.