Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/19181 Esas 2022/1356 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ERZİNCAN 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1- Mahkûmiyet; Erzincan 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/04/2019 tarih, 2018/181 esas ve 2019/127 sayılı kararı
2- İstinaf başvurusunun eleştirilerek esastan reddi; Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 16/03/2020 tarih 2020/106 esas 2020/460 sayılı kararı
3- Yargıtay 10. Ceza Dairesinin bozma ilamı; 16/06/2021 tarih 2020/13510 esas ve 2021/7594 karar
4- Bozma üzerine yapılan yargılama sonucu mahkûmiyet; Erzincan 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/10/2021 tarihli, 2021/321 esas ve 2021/392 sayılı kararı

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükmün bozulması üzerine, ilk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edenlerin sıfatı, başvurularının süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık müdafiinin temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin istemlerinin, 08/03/2018 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7079 sayılı Kanun'un 94. maddesi ile 5271 sayılı Kanun'un 299/1-1. cümlesine getirilen değişiklik uyarınca; takdiren reddine karar verilerek duruşmasız inceleme yapılmıştır.
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık ve müdafiinin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, sanığın cezalandırılmasına yönelik Erzincan 1. Ağır Ceza Mahkemesi kararının istinaf edilmesi üzerine istinaf isteminin eleştirilerek esastan reddine dair ilamının Dairemizce bozulmasından sonra yeniden yapılan yargılama sonucu Erzincan 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen mahkûmiyet hükmünün temyiz edilmesi üzerine dosya doğrudan Dairemize gelmekle,Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükümden önce yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas; 2015/85 sayılı kararına yanlış anlam verilerek, TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz istemleri bu nedenlerle yerinde olduğundan CMK'nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümlerin hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
Suretiyle CMK'nın 303. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK TEMYİZ BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Erzincan 1. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine 14/02/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.