MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Kasten yaralama suçundan beraat, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
O Yer Cumhuriyet Savcısına 10.03.2011 günü tefhim edilen hükmü, CMUK.nın 310. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen ve tefhimden başlayan bir haftalık süreden sonra 30.03.2011 havale tarihli dilekçeyle temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, O Yer Cumhuriyet Savcısının süresinden sonra gerçekleşen temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin katılan vekili ve sanık müdafiin temyizi ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Katılanların aşamalardaki istikrarlı beyanları, sanık beyanı, tanık anlatımları, adli rapor ve tüm dosya içeriğinden sanığın, "Sevim yengen bacısının yanında, annende yanında, ben gidemiyorum, sende benimle gel, onları çağır." diyerek hileli davranışı ile araca bindirdikten sonra, seni götürüyorum, karım yapacağım diyerek kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu cinsel amaçla işlediği anlaşıldığı halde, cezasından TCK.nın 109/5. maddesi ile artırım yapılmaması suretiyle eksik ceza tayini,
Sanığın, amcasının kızı olan mağdureyi, olay günü hile ile aracına bindirdiği, mağdureyi rızası dışında cinsel maksatla alıkoyup araçla götürdüğü sırada, mağdurenin ani hareketle kapı camını indirip araçtan dışarıya atlaması neticesinde 17.03.2009 günlü adli raporunda belirtildiği gibi alın orta kısmında sabit iz oluşacak şekilde yaralandığı olayda, sanığın kasten yaralama suçundan beraatine karar verilmiş ise de; mağdureden hukuka aykırı eyleme rıza göstermesinin beklenemeyeceği, rıza dışılığın neticesi olarak mağdurenin araçta atlayacağının öngörülebileceği, bu nedenle sanığın öngördüğü ancak istemediği neticeden dolayı bilinçli taksir niteliğinde sorumlu olduğu ve illiyet bağı bulunduğu halde, TCK.nın 22/3. maddesi delaletiyle TCK.nın 86/2 ve 87/1-c maddeleri uyarınca cezalandırılması gerekirken, illiyet bağının bulunmadığı gerekçesi ile yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.