Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/10027 Esas 2013/12681 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ....Başkanlığı vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... vd. aleyhine 13/01/2012 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeni ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; mahkemenin yetkisizliğine dair verilen 05/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece yetkisizlik nedeni ile dava dilekçesinin reddine karar verilmiş; karar davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, davalıların ... petrol boru hattından hırsızlık yaparken yakalandıklarını ve yargılanarak mahkum edildiklerini iddia ederek uğradığı maddi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Mahkemece, HMK 7. maddesi uyarınca “Davalı birden fazla ise dava bunlardan birinin yerleşim yeri mahkemesinde açılabilir. Ancak, dava sebebine göre kanunda, davalıların tamamı hakkında ortak yetkiyi taşıyan bir mahkeme belirtilmişse, davaya o yer mahkemesinde bakılır” hükmünün kesin yetki kuralı olduğu gerekçesi ile davalılar yönünden ortak yetkili mahkemenin haksız fiilin meydana geldiği yer olan .... Asliye Hukuk Mahkemesi olması nedeni ile yetkisizlik kararı verilmiştir.
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK da yetkinin kesin olarak düzenlendiği haller için kanun maddesinde kesin olduğu açıkça bildirilmiştir. Örneğin HMK 12/1. maddesinin son cümlesinde taşınmazın bulunduğu yer mahkemesi kesin yetkilidir denilmiştir. Kanun koyucunun mahkemenin yetkisinin kesin olmasını istediği durumlar için madde metninde açıkça kesin olduğunu bildirmesinin aksi ifadesinden kesinlik bildirilmeyen haller için yetkinin kesin olmadığının anlaşılması gerekir.
Mahkemece, HMK 7/1. maddesinde düzenlenen “birden fazla davalı olması halinde davalıların tamamı hakkında ortak yetkiyi taşıyan bir mahkeme belirtilmişse, davaya o yer mahkemesinde bakılır” hükmü kesin yetki kuralı olarak yorumlanmış ise de maddenin düzenleniş biçiminden davalıların birden fazla olması hali için getirilen özel yetki kuralı olmakla birlikte kesin olduğuna yönelik anlam ifade eden bir kelimenin kullanılmadığı görüldüğünden HMK 7/1 maddesindeki yetki kuralının kesin yetki olmadığı sonucuna varılması gerekir.
Şu durumda mahkemece, yetkinin kesin olmadığı davalarda, yetki itirazının cevap dilekçesinde ileri sürülmesi gerekir iken henüz davaya cevap verilmeden yanılgılı değerlendirme ile yetkisizlik nedeni ile dava dilekçesinin reddine karar verilmesi isabetli olmayıp kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA 02/07/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.