Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/12014 Esas 2015/11300 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini
istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili özetle; müvekkilinin 1999 Mart ile 24/06/2011 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, normal mesai saatleri dışında fazladan çalışarak fazla mesai yapmak zorunda kaldığını ve karşılığı ücretlerin hiçbir zaman ödenmediğini beyan ederek, fazla mesai ücreti alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının talebinin zamanaşımına uğradığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenen ücrete dahil olduğunu, davacının fazla çalışma alacağının bulunmadığı belirterek, davanın reddini savunmuştur
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; sözleşme hükmüne aykırı olarak, yıllık 270 saat fazla mesai süresi tespit edilen fazla mesai süresinden indirilmeden hesap yapan bilirkişi raporuna esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı avukatı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir.
Somut olayda; davacı ile işe girerken imzalanan sözleşme de, sözleşmenin 9. maddesinde işin özelliği ve görülecek lüzum üzerine normal çalışma saatleri dışında fazla çalışma yapılabileceği, bu fazla çalışmanın ücretinin sözleşmenin 6. maddesinde belirlenen ücrete dahil olduğu belirtilmiştir. Dairemizin kararlılık kazanan uygulaması gereği bu tür fazla mesai ücretinin ücrete dahil olduğu hükmü, yılda 270 saatle sınırlı olmak üzere kabul edilmektedir. Dolayısıyla davacının bu sözleşme hükmü nedeniyle yılda 270 saate kadar fazla mesai ücretini, ücretin içinde aldığı kabul edilmeli ve yılda 270 saatlik fazla mesai süresinin, hesaplanan fazla mesai süresinden mahsup edilmesi gerekir.
Mahkemece, bu sözleşme hükmü dikkate alınmadan, yılda 270 saat fazla mesai mahsup edilmeden yapılan hesaba göre, karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.