Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/466 Esas 2020/3855 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/466
Karar No: 2020/3855
Karar Tarihi: 25.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/466 Esas 2020/3855 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrür esas alınan hırsızlık suçundan verilen ceza uzlaştırma kapsamına alındığı için tekerrüre esas alınamayacağı ancak kasten yaralama suçundan verilen cezanın tekerrüre esas olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle CGK kararı gereği bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceği ifade edilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi, 86/1. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi.
3. Ceza Dairesi         2020/466 E.  ,  2020/3855 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten yaralama
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Sanığa ait adli sicil kaydında yer alan ve tekerrür esas alınan Antalya 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.10.2009 tarih ve 2009/66 Esas - 2009/1071 Karar sayılı ilamı uyarınca hükmolunan "1 yıl" hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 141/1. maddesi uyarınca hırsızlık suçundan tayin edilmiş olduğu, bahse konu suçun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi uyarınca uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, yapılacak uyarlama yargılaması sonucunda uzlaşmanın sağlanması halinde bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı, ancak Antalya 3. Ağır Asliye Ceza Mahkemesinin 22.12.2009 tarih ve 2008/215 Esas - 2009/667 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca kasten yaralama suçundan tayin edilen "1 yıl 3 ay" hapis cezasının tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, CGK"nin 13.12.2011 tarih 2011/10-214 Esas ve 2011/270 sayılı kararı gereğince bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 25/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.