Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/37737 Esas 2022/2018 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 28. maddesinde, "Adresi meçhul olanlara tebligat ilanen yapılır. Yukarıki maddeler mucibince tebligat yapılamıyan ve ikametgahı, meskeni veya iş yeri de bulunamıyan kimsenin adresi meçhul sayılır. Adresin meçhul olması halinde keyfiyet tebliğ memuru tarafından mahalle veya köy muhtarına şerh verdirilmek suretiyle tesbit edilir. Bununla beraber tebliği çıkaran merci, muhatabın adresini resmi veya hususi müessese ve dairelerden gerekli gördüklerine sorar ve zabıta vasıtasıyla tahkik ve tespit ettirir." hükmünün yer aldığı; Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmelik'in 48. maddesinde "bu Yönetmelik hükümleri uyarınca kendisine tebligat yapılamayan, tebliğ memuru tarafından adresi tespit edilemeyen, adres kayıt sisteminde de yerleşim yeri adresi bulunmayan kişinin adresinin tespiti için tebligatı çıkaran merci tarafından adres araştırması yapılır. Tebligatı çıkaran merci, muhatabın adresini öncelikle resmî veya özel kurum ve dairelerden, bunlardan sonuç alınamadığı takdirde kolluk vasıtasıyla araştırabilir ve tespit ettirebilir. Yapılan araştırmalara rağmen muhatabın adresinin tespit edilememesi halinde adres meçhul sayılır. Adresi meçhul olanlara tebligat ilanen yapılır." şeklinde hüküm bulunduğu; aynı Kanun'un 29/1. maddesinde ilanın ayrıca elektronik ortamda yapılacağının belirtildiği anlaşılmakla; somut olayda; sanığın 28.03.2018 tarihli sorgusunda belirttiği adrese gönderilen tebligatın iade edilmesi üzerine, adresi resmî veya özel kurumlardan sorulmadan ilanen tebligat yapıldığı; yapılan ilanen tebligatın ayrıca elektronik ortamda yapılmadığı anlaşıldığından, ilanen tebligatın geçersiz olduğu; Sincan 1 Nolu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunun 25.03.2021 tarih ve 2021/16295 sayılı yazısında; sanığın 23.10.2019 tarihinde cezaevine hükümlü olarak alındığı, söz konusu temyiz dilekçesini 28.10.2019 tarihinde verdiği, gerekçeli kararın sanığa tebliğ edilmediğinin belirtildiği anlaşılmakla, temyiz talebinin reddine ilişkin tebliğname görüşüne iştirak edilmemiş ve sanığın 28.10.2019 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen "2005, 2006, 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçunun, Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 10.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.