Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/19127 Esas 2016/11937 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/19127
Karar No: 2016/11937
Karar Tarihi: 17.11.2016

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/19127 Esas 2016/11937 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, karşılıksız yararlanma suçundan yargılandığı yerel mahkeme tarafından beraat kararı verildi. Ancak, katılan kurumun zararını 9 taksit halinde ödediği, bu ödemelerin son tarihinin 12.02.2013 olduğu belirlendi. Bu nedenle, sanık, ceza alması gereken bir durumda değildir ve 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi uyarınca, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekmektedir. Ancak, yerel mahkeme yazılı şekilde karar vermiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur ve sanığa ceza verilmemesine karar verilmiştir. Kanunlarla ilgili olarak, ceza verilmesine yer olmadığı kararı, 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddesi ve 6352 sayılı Kanun'un geçici 2/2 maddesi uyarınca verilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2015/19127 E. , 2016/11937 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın katılan kurumun zararını 9 taksit halinde ödediği, ilk ödeme tarihinin 01.06.2011 son ödeme tarihinin 12.02.2013 olduğunun anlaşılması karşısında, katılan kurum zararını tamamen tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasa"nın geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, 17.11.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.