13. Ceza Dairesi Esas No: 2020/2841 Karar No: 2020/5702 Karar Tarihi: 16.06.2020
Kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2841 Esas 2020/5702 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, kamu malına zarar verme suçu sebebiyle verilen mahkumiyet hükmünü incelenmiş ve temyiz isteminin reddedilmesine karar verilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak, TCK'nın 191/1. maddesi gereğince uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin düzenlemeler ve bu suçun yenilenmesi durumunda davanın düşmesi ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması seçeneklerine yer verilmesi hüküm altına alınmıştır. Kanun maddeleri detaylı olarak açıklanmamıştır.
13. Ceza Dairesi 2020/2841 E. , 2020/5702 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kamu malına zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. TCK"nın 191/1. maddesi gereğince kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olup, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında, “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlal nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” şeklinde düzenleme getirmesi ayrıca aynı Kanun"la 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "davanın düşmesi" ve “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle lehe olan bu düzenleme ve TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca sözü edilen hükümlülüğün tekerrüre esas alınıp alınmayacağı infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 16/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.