MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın duruşmada bildirdiği ve aynı zamanda mernis adresi olan ikametine çıkarılan gıyabi kararın sanığın adreste tanınmadığından bahisle Tebligat Kanunu’nun 21/2 maddesi gereği tebliğ edildiği anlaşılmış ise de, gıyapta verilen kararın dosya kapsamına göre sanığın yargılama aşamasında bildirdiği bilinen en son adresine tebliğ edilmesi, bu adrese çıkartılacak tebligatın bila-tebliğ iade edilmesi halinde ise, 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Tebligat Kanunun 21/2. maddesi uyarınca mernis adresine tebligat yapılması gerekirken, doğrudan mernis adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunun 21/2. fıkrası uyarınca tebligat yapılması usulsüz olduğu anlaşılmakla, öğrenme üzerine sanığın temyiz isteği yasal süresinde olduğu kabul edilerek temyiz talebinin reddine ilişkin 22.05.2014 tarihli ek karar kaldırılarak 08.04.2014 tarihli hükme yönelik yapılan incelemede,
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 22.06.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.