Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/11088 Esas 2021/464 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/11088
Karar No: 2021/464
Karar Tarihi: 20.01.2021

Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/11088 Esas 2021/464 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen beraat kararına yönelik istinaf başvurusu Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi tarafından esastan reddedildi. Temyiz istemi de reddedildi ve karar kesinleşti. Kanunda öngörülen cezanın türü ve miktarı göz önünde bulundurularak, böyle bir suç için ilk derece mahkemelerince verilen on yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren kararlara istinaf başvurusu yapılamayacağı belirtildi. Kanunlar: 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g ve 298.maddeleri.

15. Ceza Dairesi 2020/11088 E. , 2021/464 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nce nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen beraate ilişkin hüküm
yönünden istinaf başvurusunun esastan reddi

Sanığın nitelikli dolandırıcılık suçundan beraatına ilişkin hükme yönelik istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükmün temyizi üzerine, temyiz talebinin reddine dair verilen ek karar katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa yüklenen nitelikli dolandırıcılık suçu için kanunda öngörülen cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-g maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen on yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararları kesin olup temyizi mümkün olmadığından, temyiz isteminin reddine dair 05/03/2020 tarih ve 2018/2321 E, 2020/149 K sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE, 20/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.