Esas No: 2019/3296
Karar No: 2022/2131
Karar Tarihi: 14.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3296 Esas 2022/2131 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, özel belgede sahtecilik suçundan yargılanan kişinin yokluğunda verilen kararın geçersiz olduğunu belirtti. Çünkü tebligat, kişinin kayıtlı olduğu en son adresine yapılması gerekiyordu ancak doğrudan MERNİS adresine yapılmıştı. Bu durumda, kararın tebliğ edilmesi gerektiğini ve dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na tevdi edilmesinin kararlaştırıldığını açıkladı. Kanun maddeleri ise 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi ve 6099 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucunda eklenen fıkra hükmüdür. Bu hükme göre, tebligatın yapılacağı adres, kişinin bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligatın bu adrese yapılması gerekmektedir. Ancak, bu adres tebligata elverişli değilse, kişinin adres kayıt sisteminde yer alan yerleşim yeri adresi kabul edilerek tebligat buraya yapılır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat
7201 sayılı Tebligat Kanunun'un 10. maddesi uyarınca “tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır” hükmü ile 6099 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonucunda anılan maddeye eklenen “bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” ek fıkra hükmüne aykırı olarak yokluğunda verilen kararın katılanın dosyadaki bilinen en son adresi olan 16.05.2012 tarihli beyanında belirttiği "Aşağı Mahalle, Meteroloji Yanı, No:68 .../Denizli" adresi yerine doğrudan MERNİS adresine yapılan tebligat işlemi geçersiz olduğundan, gerekçeli kararın katılana usulüne uygun şekilde tebliği ile temyizi halinde ek tebliğname de düzenlendikten sonra iadesinin temini için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
