Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/35292 Esas 2017/6916 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/35292
Karar No: 2017/6916
Karar Tarihi: 31.05.2017

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/35292 Esas 2017/6916 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi         2015/35292 E.  ,  2017/6916 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hakaret
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    KARAR
    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    Ancak,
    Hakaret suçunda, 5237 sayılı TCK"nın 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin gerçekleşmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi tarafından görülme, duyulma ve algılayabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesine karşın, sanığın hakaret eylemini cezaevi koğuşunda gerçekleştirdiğinin kabul edilmesi karşısında, aleniyet olgusunun oluşmadığı gözetilmeksizin TCK’nın 125/4. maddesi uyarınca artırım yapılmak suretiyle sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,
    Kanuna aykırı, sanık ..."nun temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak hüküm fıkrasından TCK"nın 125/4. fıkrasının uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılıp sonuç cezanın “10 ay hapis cezası” biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davanın esasına, 31.05.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.