MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SEVK : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı Yasanın 245/3. madde ve fıkrası gereğince hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Başkasına ait banka hesabıyla ilişkilendirilerek sahte banka veya kredi kartı üretilmesi, satılması, devredilmesi, satın alınması veya kabul edilmesi 5237 sayılı TCK.nun 245/2. maddesinde, sahte banka veya kredi kartını kullanarak kendisine veya bir başkasına yarar sağlanması ise anılan maddenin 3. fıkrasında düzenlenen birbirinden bağımsız ve ayrı ayrı suçları oluşturduğu cihetle; sanığın, kendi fotoğrafını yapıştırmak suretiyle elde ettiği şikayetçi ..."a ait nüfus cüzdanını kullanarak, mağdur bankalara müracaat ederek sözleşme imzaladıktan sonra aldığı kredi kartlarıyla değişik zamanlarda alışveriş yapmak suretiyle yarar sağlama şeklindeki eylemlerinin, TCK.nun 245/2., 43. ve aynı Yasanın 245/3., 43. maddelerindeki birbirinden bağımsız ayrı ayrı suçları oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;

1- Sanık hakkında temel hapis cezaları alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçeyle adli para cezalarına esas birim gün sayılarının alt sınırın üstünde belirlenmesi suretiyle hükümlerde çelişkiye neden olunması,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerde TCK.nun 245/3. madde ve fıkraları uyarınca hapis cezası yanında tayin olunan adli para cezasına esas alınan 100 günün 5 güne, TCK.nun 43/1. maddesi uyarınca belirlenen 125 günün 6 güne, TCK.nun 62. maddesi uyarınca belirlenen 104 günün 5 güne ve aynı yasanın 52. maddesi uyarınca tayin olunan 2.080 lira adli para cezasının ise 100 liraya indirilmesi ve hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulamasına ilişkin kısımlar çıkartılarak yerlerine ""sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 26.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.