Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/5053 Esas 2014/9736 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/5053
Karar No: 2014/9736
Karar Tarihi: 26.05.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/5053 Esas 2014/9736 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Menfi tespit davasıyla ilgili Samsun 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde yapılan yargılama sonucunda davalıya verilen çeklerin bir kısmının ödenmediği iddiasına dayalı dava kabul edilmişti. Ancak, Dairemizin bozulma kararı sonrası yapılan yargılamada davacının delillerinin yetersiz olduğu ve dava konusu uyuşmazlığın çözümüne elverişli bilgileri içermediği belirlenmiştir. Bu nedenle kanıtlanamayan davanın reddi gerekmekteydi. Kanun maddesi olarak TTK 83/2. madde ve HMK 6100 sy. 220. madde kararda yer almaktadır.
19. Hukuk Dairesi         2014/5053 E.  ,  2014/9736 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Samsun 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
    TARİHİ : 15/01/2014
    NUMARASI : 2013/372-2014/13

    Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Dava, davalıya satım sözleşmesi kapsamında verilen çeklerin bir kısmının ödenmesi, bir kısmının ise mal teslim edilmemesi nedeniyle bedelsiz kaldığı iddiasına dayalı menfi tespit davasıdır.
    Mahkemece davanın kabulüne dair verilen 26.01.2012 tarihli kararın Dairemizin 11.02.2013 tarih, 2012/7416 E. , 2013/2467 K. sy. ilamı ile bozulması üzerine, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Hükmüne uyulan bozma ilamında açıkça “TTK 83/2. maddesinin uygulanabilmesi için davacının başka deliller göstermeksizin iddiasını münhasıran davalının defter kayıtları ile ispat edeceğini iddia etmesi gerekir. Davacı yargılama sırasında böyle bir delil inhisarı yapmaksızın birçok delillere ve bu arada davalı defterlerine de dayanmıştır. Bu durumda iddianın sadece davalı defter kayıtları ile ispat edilmesinin istendiğinin kabulü düşünülemez. Mahkemenin bu yönleri gözden uzak tutarak davalının defterlerini ibraz etmediğinden bahisle davacının TTK 83/2. maddesi hükmü uyarınca yemin etmesini gerekçe göstererek davayı kabul etmesi isabetsizdir. Mahkemece bu durumda 6100 sy. HMK"nun 220. maddesi uyarınca işlem yapılarak varılacak uygun sonuç çerçevesinde bir karar verilmelidir.” denilmiştir. Açıklanan Yargıtay ilamında da belirtildiği üzere ispat külfeti davacı yandadır. Davacının ileri sürdüğü hususları usulüne uygun deliller ile kanıtlaması gerekir. Somut olayda davacı yanca sunulan deliller davacının borçlu olmadığını ispata yeterli olmadığı gibi, davacının ticari defterlerinin de usulüne uygun tutulmadığı ve dava konusu uyuşmazlığın çözümüne elverişli bilgileri içermediği bilirkişi raporu ile de belirlenmiştir. Bu durumda kanıtlanamayan davanın reddi gerekirken yazılı gerekçeyle kabulü isabetsizdir.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 26.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.