Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/7776 Esas 2022/2241 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığa ait Yeşilyurt Mahallesi .. Caddesi ... İşhanı No:.. sayılı adreste bulunan iş yerindeki elektrik aboneliğinin, borcundan dolayı 17.02.2012 tarihinde katılan kurum görevlileri tarafından elektrik kesme ve mühürleme belgesi ile mühürlendiği, 29.11.2012 tarihinde yapılan kontrolde sanığın mührü bozmak suretiyle kaçak elektrik kullandığının tespit edildiği, bu surette sanığın mühür bozma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda;
1)Sanığın savunmasında elektriğinin kesildiğine dair 17.02.2012 tarihli tutanaktan haberinin olmadığını beyan etmesi karşısında 5237 sayılı TCK'nın 203/1. maddesinde düzenlenen mühür bozma suçunun gerçekleşmesi için önceden yapılmış usulüne uygun mühürleme bulunması gerekmesi nedeniyle , 17.02.2012 tarihli mühürleme tutanağının sanığa tebliğ edilip edilmediğinin katılan kurumdan sorularak var ise okunaklı belgelerinin dosya arasına alınması, gerekirse 17.02.2012 tarihli tutanak altında imzası bulunan kişinin açık kimlik ve adres bilgilerinin tespiti ile tanık olarak beyanlarına başvurulmasından sonra, toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile hüküm kurulması,
2)Kabule göre de; Dairemizce UYAP sistemi üzerinden ve sanığın adli sicil kayıtlarında yapılan incelemede, sanık hakkında Anamur 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/486 Esas ve 2015/436 Karar , 2012/134 Esas ve 2012/708 Karar, 2013/830 Esas ve 2014/762 Karar sayılı kararlarıyla mühür bozma suçundan kesinleşmiş hükümler olduğu, bu dosyalardaki suç tarihlerinin temyiz incelemesine konu iş bu dosyadaki suç tarihi ile yakın olduğu bu nedenle zincirleme suç hükümlerinin uygulanması ihtimali bulunduğunun anlaşılması karşısında; her iddianameye kadar olan eylemlerin zincirleme biçimde işlenmiş bir mühür bozma suçunu, iddianameden sonraki eylemlerin ise ayrı suçu oluşturacağı gözetilerek sanık hakkında sonuçlanmış dava dosyaları getirtilip incelenerek gerekli belgelerin onaylı örneklerinin dosya içerisine alınmasından sonra zincirleme suç hükümlerinin uygulama olanağının bulunup bulunmadığının tartışılması, kesinleşmiş hükmün zincirleme suç kapsamında kaldığının veya TCK’nin 61. maddesi uyarınca alt sınırdan uzaklaşmayı gerektirecek nitelikte olduğunun anlaşılması halinde ise tayin olunacak cezadan kesinleşmiş önceki cezanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.03.2016 tarihli, 2014/487 Esas ve 2016/128 Karar sayılı ilamında belirlediği ilkeler uyarınca mahsup edilmesi gerektiği gözetilerek, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi yerine eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken aleyhe temyiz bulunmadığından sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 14.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.