MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Uyarlama yargılaması yapılarak, hükümlünün TCK 157/1, 52 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyetine


Dolandırıcılık suçundan hükümlü hakkında talep edilen uyarlama yargılaması sonucunda verilen mahkumiyet hükmü, hükümlü tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Hükümlü hakkında, inşaatı olduğunu söyleyerek katılanın iş yerinden inşaat malzemesi alıp, hayali adresler vermek suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği gerekçesi ile Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 12/11/2001 tarih ve 2000/672 E. - 2001/717 K sayılı hükmü ile “765 sayılı TCK"nın 503/1 ve 522 maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay hapis ve 704.166.666 TL ağır para cezası ile cezalandırılmasına” dair karar verildiği, sanığın temyizi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesi 09/06/2004 tarih ve 2003/6473 E. - 2004/5111 K. sayılı ilamı ile “...sanığın tekerrüre esas sabıkası olduğu gözetilmeyerek, eksik ceza tayin edildiği, ancak aleyhe temyiz olmadığından bu hususun bozma nedeni yapılmadığı...” belirtilerek hükmün onanmasına karar verilmekle kesinleştiği, ancak 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK ve 5252 sayılı TCK"nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’un 9. maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunu yeniden değerlendirildiği ve evrak üzerinden yapılan inceleme neticesinde Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 10/06/2005 tarih ve 2000/672 E. - 2001/717 K sayılı ek kararı ile “eski hükmün, hükümlü lehine olduğu belirtilerek, aynen infazına” karar verildiği, hükümlünün bu karara karşı yapmış olduğu başvuru üzerine Daire’mizin 24/09/2014 tarih ve 2014/15815 E. - 2014/15427 K. sayılı ilamı ile “...duruşma açılarak bireyselleştirme yapılmak suretiyle sonuca göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeyerek, evrak üzerinden inceleme yapılıp karar verildiği...” gerekçesi ile kararın bozulmasına karar verildiği, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yarılama neticesinde 19/01/2015 tarih ve 2014/540 E.- 2015/8 K. sayılı ilamı ile her hangi bir lehe yasa değerlendirilmesi yapılmaksızın sanığın “TCK 157/1, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 80 TL Adli para cezası ile cezalandırılmasına hükmedildiği”, hükümlünün bu karara karşı yapmış olduğu başvuru üzerine Daire’mizin 16/03/2017 tarih ve 2017/188 E. - 2017/7622 K. sayılı ilamı ile “6763 sayılı yasa ile düzenlenen uzlaştırma işlemlerinin yapılması” gerekçesi ile bozulmasına karar verildiği, mahkemece bozmaya uyularak, başvurulan uzlaştırma işlemlerinden sonuç alınamaması üzerine, 5252 sayılı yürürlük ve uygulama Kanunun 9/3. maddesi gereğince “isnat olunan suça ilişkin olarak temel cezanın tayin ve takdiri ile bireyselleştirilmesine dair sair tüm hükümler somut olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların “denetime imkan verecek biçimde” gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle “lehe kanun” belirlenerek, uyarlama yargılaması sonucundaki takdir ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20.6.2006 gün 2006/10-124-165 sayılı, 25.12.2007 gün ve 2007/3-272-279 sayılı ve 06.04.2010 gün ve 2010/11-1-2010/72 kararlarında belirttiği üzere infaza ilişkin bir yargılama faaliyeti niteliğinde bulunan uyarlama yargılamasında 5320 sayılı yasanın 8.maddesi ile halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 326/son maddesinde düzenlenen “Cezayı aleyhe değiştirme yasağı ilkesinin uygulanma imkanı bulunmadığının” belirtilmesi ve mahkeme gerekçesinde takdiri indirim nedeninin uygulanmaması gerekçeleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamede bu hususta bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; hükümlünün temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 08/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.