MAHKEME KARARI : İstanbul 3. Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
SUÇ : Mala zarar verme


Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından yapılan yargılama sonucunda; 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 11 ay 10 gün, 116/2-4, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 4000 TL adli para cezası ve 151, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 1320 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 04/10/2019 tarih, 2019/121 Esas ve 2019/574 Karar sayılı kararına ilişkin suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyizi üzerine;
Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 27/02/2020 tarih, 2020/164 Esas ve 2020/3007 Karar sayılı kararıyla;
Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa’nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dounulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 03.06.2020 tarih ve 2019/102477 sayılı yazısı ile;
ANLATIM VE TALEP:
"İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 23/09/2014 gün ve 2014/40198 Esas sayılı iddianamesi ile suça sürüklenen çocuk ... hakkında "Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme" suçlarından cezalandırılması istemi ile açılan kamu davasında yapılan yargılama neticesinde, İstanbul 8. Çocuk Mahkemesinin 29/01/2015 gün ve 2014/222 Esas, 2015/19 Karar sayılı ilamı ile; hırsızlık suçundan eylemine uyan TCK"nun 142/1-b, 31/3, 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan eylemine uyan TCK"nun 116/2-4, 31/3, 62, 52/2. maddeleri uyarınca 4.000 TL adli para cezası ile, mala zarar verme suçundan eylemine uyan TCK"nun 151/1, 31/3, 62, 50/3, 52/2. maddeleri uyarınca 1.320,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün süresi içerisinde suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edildiği, Cumhuriyet Başsavcılığımız tarafından düzenlenen 17/11/2018 tarihli tebliğname ile mahkeme hükmünün "ONANMASI" nın talep edildiği,
Yüksek Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 16/01/2019 gün ve 2018/6257 Esas ve 2019/947 Karar sayılı ilamı ile ;
"Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 15.05.2014 tarihli CD izleme tutanağında, suça sürüklenen çocuğun aynı iş yerinden 05.05.2014 tarihinde hırsızlık yaparken suç üstü yakalandığı, bahse konu eyleme ilişkin yine kamera görüntülerinin mevcut olduğunun belirtildiği dikkate alındığında; suça sürüklenen çocuk hakkında 05.05.2014 tarihinde gerçekleştiği iddia olunan hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçları ile ilgili olarak kamu davası açılıp açılmadığı araştırılarak, kamu davasının açılmış olması durumunda suç ve iddianame tarihleri, kesinleşip kesinleşmediği tereddüte mahal bırakmayacak şekilde belirlenip, öncelikle birleştirme olanağı varsa dosyalar birleştirilerek, değilse onaylı örnekleri dosya içine konularak, her iddianameye kadar olan eylemlerin zincirleme tek bir suçu, her iddianameden sonraki eylemlerin ayrı bir suçu oluşturacağı gözetilerek 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinin uygulanması koşullarının oluşup oluşmadığı değerlendirilerek, varsa kesinleşen dosyadaki ceza miktarı mahsup edilerek karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Olay tarihinde UYAP verilerine göre, güneş doğuş saatinin 05.48 olduğu, eylemin 04.30 sıralarında gerçekleştiği dikkate alındığında suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 5/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmesine," karar verilmiştir.
Bozma üzerine İstanbul 3. Çocuk Mahkemesinin 04/10/2019 gün, 2019/121 Esas ve 2019/574 Karar sayılı ilamı ile; suça sürüklenen çocuğun hırsızlık suçundan eylemine uyan TCK"nun 142/1-b, 143, 31/3, 62, CMK"nın 326/son maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan eylemine uyan TCK"nun 116/2-4, 31/3, 62, 52/2. maddeleri uyarınca 4.000,00 TL adli para cezası ile, mala zarar verme suçundan eylemine uyan TCK"nun 151/1, 31/3, 62, 50/3, 52/2. maddeleri uyarınca 1.320,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün süresi içerisinde suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edildiği, mala zarar verme suçundan verilen hükmün kesin olması nedeniyle İstanbul 3. Çocuk Mahkemesinin 09/10/2019 gün, 2019/121 Esas ve 2019/574 Karar sayılı ilamı ile temyiz talebinin reddine karar verildiği, bu karara yönelik temyiz bulunmadığı ve İstanbul 3. Çocuk Mahkemesinin 07/10/2019 tarihli kesinleştirme şerhi ile mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün kesinleştirildiği, Cumhuriyet Başsavcılığımız tarafından düzenlenen 02/01/2020 tarihli tebliğname ile hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükmünün "ONANMASI" nın talep edildiği,
Yüksek Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 27/02/2020 gün, 2020/164 Esas ve 2020/3007 Karar sayılı ilamı ile ;
"Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa’nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz isteminin 1412 Sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dounulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, " karar verilmiştir.
Yüksek Yargıtay 17. Ceza Dairesinin suça sürüklenen çocuk hakkındaki 27/02/2020 gün, 2020/164 Esas ve 2020/3007 Karar sayılı mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin reddi kararına karşı aşağıda belirtilen gerekçelerle itiraz edilmesi düşünüldüğü" belirtilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
"İtirazın konusunu oluşturan uyuşmazlık; suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz bulunup bulunmadığı hususuna ilişkindir.
Dosyanın tetkikinde;
İstanbul 3. Çocuk Mahkemesinin 04/10/2019 gün, 2019/121 Esas ve 2019/574 Karar sayılı ilamı ile; suça sürüklenen çocuğun hırsızlık suçundan eylemine uyan TCK"nun 142/1-b, 143, 31/3, 62, CMK 326/son maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan eylemine uyan TCK"nun 116/2-4, 31/3, 62, 52/2. maddeleri uyarınca 4.000,00 TL adli para cezası ile, mala zarar verme suçundan eylemine uyan TCK"nun 151/1, 31/3, 62, 50/3, 52/2. maddeleri uyarınca 1.320, TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün süresi içerisinde suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edildiği, mala zarar verme suçundan verilen hükmün kesin olması nedeniyle İstanbul 3. Çocuk Mahkemesinin 09/10/2019 gün, 2019/121 Esas ve 2019/574 Karar sayılı ilamı ile temyiz talebinin reddine karar verildiği, bu karara yönelik temyiz bulunmadığı ve İstanbul 3. Çocuk Mahkemesinin 07/10/2019 tarihli kesinleştirme şerhi ile mala zarar verme suçundan hükmolunan mahkumiyet hükmünün kesinleştirildiği, Cumhuriyet Başsavcılığımız tarafından düzenlenen 02/01/2020 tarihli tebliğname ile hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından hükmolunan mahkumiyet hükmünün "ONANMASI" nın talep edildiği, mala zarar verme suçundan İstanbul 3. Çocuk Mahkemesinin 09/10/2019 gün, 2019/121 Esas ve 2019/574 Karar sayılı temyiz talebinin reddi kararına yönelik temyiz bulunmaması nedeniyle tebliğnamede görüş bildirilmediği, bu nedenle Yüksek Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 27/02/2020 gün, 2020/121 Esas ve 2019/574 Karar sayılı mala zarar verme suçundan temyiz talebinin reddi kararının kaldırılması için itiraz yasa yoluna başvurulduğu" belirtilmiştir.
SONUÇ VE İSTEM: Açıklanan gerekçelerle;
" Yukarıda açıklanan nedenlerle,
1- İtirazımızın kabulü ile;
2-Yüksek Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 27/02/2020 gün, 2020/164 Esas ve 2020/3007 Karar sayılı mala zarar verme suçundan "Temyiz talebinin reddi" kararının kaldırılması,
3-İtirazımızın Yüksek Dairece yerinde görülmemesi halinde dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, itirazen arz ve talep olunur." şeklinde istemde bulunulması üzerine dosya dairemize gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü;
İTİRAZIN KAPSAMI;
Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan verilen kesin nitelikteki adli para cezasının temyiz edilmemesi nedeniyle Dairemizce verilen red kararının kaldırılması istenmiştir.
KARAR;
Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK’nun 151, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca verilen 1.320,00 TL adli para cezasının kesin nitelikte olduğu, kararın müdafi tarafından temyiz edilmesi sonucu mahkemenin 09/10/2019 tarihli ek kararı ile verilen cezanın kesin olması nedeniyle temyizin reddine karar verildiği, bu red kararının suça sürüklenen çocuğa usule uygun olarak 14/10/2019 tarihinde tebliğ edildiği bu karara karşı bir daha temyiz dilekçesi verilmemiş olması nedeniyle mala zarar verme suçunun temyiz kapsamında olmadığı, temyizen incelenemeyeceği ve kararın mahkemece 07/10/2019 tarihinde kesinleştirilmiş olduğu anlaşılmıştır.
Bu nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.06.2020 tarih ve 2019/102477 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan İTİRAZIN KABULÜNE, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 27/02/2020 tarih, 2020/164 Esas ve 2020/3007 Karar sayılı ilamı ile suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen red kararının KALDIRILMASINA, 09.09.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.