Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/16738 Esas 2015/1685 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/16738
Karar No: 2015/1685
Karar Tarihi: 11.02.2015

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/16738 Esas 2015/1685 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir taşınır mal ve alacak davasında davacı 1.500 TL'nin davalıdan tahsilini talep etmiş, mahkeme ise davanın kısmen kabulü ile 1.150 TL'nin davalıdan tahsiline karar vermiştir. Ancak, miktar veya değeri 1.000 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 21.07.2004 hüküm tarihi itibariyle kesin olduğundan, kabul edilen miktarın temyiz sınırının altında kaldığına karar verilmiş ve davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kanunlar ise şöyle:
- HUMK'nın 427/2. maddesi: Miktar veya değeri 1.000 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 21.07.2004 hüküm tarihi itibariyle kesin olur.
- HUMK'nın 432/4. maddesi: Temyiz uygunluğu olmayan maddi hatalı takdir kararlarında, üçüncü zabıt katipliği tarafından 2,50 TL damga pulunun yapıştırılmasına karar verilir.

11. Hukuk Dairesi 2014/16738 E. , 2015/1685 K.

"İçtihat Metni"

ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/05/2014 gün ve 2013/44-2014/275 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HUMK’nın 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre miktar veya değeri 1.000 TL’yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 21.07.2004 hüküm tarihi itibariyle kesin olup, anılan miktar 01.01.2014 tarihi itibariyle 1.890 TL’ye çıkarılmıştır.
Somut olayda davacı 1.500,00 TL"nin davalıdan tahsilini talep etmiş, mahkemece 30.05.2014 tarihinde davanın kısmen kabulü ile 1.150,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiş olup, kabul edilen miktar hüküm tarihi itibariyle yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca temyiz sınırının altında kaldığı anlaşıldığından temyizi kabil olmayıp, davalı vekilinin temyiz isteminin bu nedenle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin HUMK’nın 432/4. maddesi hükmü uyarınca REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.