Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/787 Esas 2015/20386 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R


1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacının temyiz itirazlarının kabulüne;
3-Dava, davacının 14.01.2003 – 11.10.2013 tarihleri arasında davalı işverene ait işyerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
4- Birleşen dava, davacının 12.10.2013 – 21.01.2014 tarihleri arasında davalı işverene ait işyerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, “davanın kabulü ile;
Asıl dava dosyası yönünden; davacının 14.01.2003 – 11.10.2013 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak asgari ücretle 3854 gün çalıştığı, 3854 günlük çalışmasının Kuruma bildirilmediğinin tespitine,
Birleşen dava dosyası yönünden; davacının 12.10.2013 – 21.1.2014 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak asgari ücretle 99 gün çalıştığı, 99 günlük çalışmasının Kuruma bildirilmediğinin tespitine” karar verilmiştir.
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 8. maddesinde; bir davanın takibi sırasında karşılık dava açılması, başka bir davanın bu davayla birleştirilmesi veya davaların ayrılması durumunda, her dava için ayrı ücrete hükmolunacağı belirtilmiştir.
Somut olayda; davacının 11.10.2013 tarihinde açtığı davada 14.01.2003 – 11.10.2013 tarihleri arasında, 14.05.2014 tarihinde açtığı davada da ilk dava tarihinden sonra bildirilmeyen süreler olan 12.10.2013 – 21.1.2014 tarihleri arasındaki çalışmaların tespitinin talep edildiği, aralarında fiili ve hukuki irtibat bulunan her iki davanın birleştirildiği, her iki davada da kabul kararı verildiği, buna rağmen davacı lehine tek vekalet ücretine hükmedildiği görülmüştür.
Birleşen davaların her birinde ayrı ayrı kabul kararı verilmesine rağmen, davacı lehine tek vekalet ücretine hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca davacı lehine ayrı bir vekalet ücreti daha hükmedilmek suretiyle hüküm düzeltilmek suretiyle onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasına ayrı bir bent olarak, “Birleşen dava yönünden; Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 1.500,00 TL avukatlık ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,” rakam, sözcük ve işaretlerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA,aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlere yükletilmesine,

17.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.