Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 18/03/2014
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 2.356,72 TL maddi, 4.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Temyiz edenler : Davalı vekili ve Davacı vekili

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5271 sayılı CMK"nın 142/1-a maddesinde karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar ve hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde tazminat isteminde bulunulabileceğinin hüküm altına alındığı, bu kapsamda tazminat talebinin dayanağı olan Zonguldak 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.12.2012 tarih, 2011/166 esas, 2012/475 karar sayılı ceza dava dosyasında yapılan incelemede, davacı (sanık) hakkında verilen beraat hükmünün temyiz edilmediği ve 11.01.2013 tarihinde kesinleştiği, buna ilişkin 08.07.2014 tarihli cevabi yazı ve Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden temin edilen Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 12.11.2013 tarih, 2013/3240 esas, 2013/11347 karar sayılı ilamında da, davacı (sanık) hakkında verilen beraat hükmüne yönelik yapılmış bir temyiz talebine rastlanılmaması karşısında, hükmün yazıda belirtildiği üzere 11.01.2013 tarihinde kesinleştiğinin kabulünde zorunluluk bulunduğu kesinleşmiş beraat hükmünün kanunun öngördüğü bir yıllık hak düşürücü süreden sonra 14.02.2014 tarihinde davacıya tebliğ edilmiş olmasının, davacıya dava açma hakkı sağlamayacağı gözetilmeden, bir yıllık hak düşürücü süreden sonra 18.03.2014 tarihinde süresinde açılmayan davanın reddi yerine, yargılamaya devamla davacı lehine tazminata hükmolunması,
2-Hüküm duruşmasında hazır bulunduğu anlaşılan Cumhuriyet savcısının isim ve sicil bilgilerinin duruşma zaptına yazılmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.