Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 05/06/2013
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 5.361,15 TL maddi, 2.000 TL manevi tazminatın davalı ...den alınarak davacıya verilmesine
Temyiz edenler : Davalı vekili ve Davacı vekili

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
05.06.2013 olan dava tarihinin gerekçeli karar başlığına 25.06.2013 olarak yazılmış olması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-29/05/1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği üzere, vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup, bu hakkın asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağı ancak ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken ve ilgili davada temyizen incelenebilecek haklardan olduğundan, ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamında ayrıca dava konusu edilemeyeceğinin belirtilmiş olması karşısında, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında, beraatine hükmedilen davacının kendisini vekil ile temsil ettirmiş olduğu gerekçesiyle, ""2.400"" TL vekalet ücretinin maddi tazminat kapsamında hüküm altına alınması,
2-Maddi tazminata esas teşkil edebilecek gelir kaybı ile ilgili olarak Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı Sigorta Primleri Genel Müdürlüğü’nün Sigortalılık Tescil Ve Hizmet Kaydı Tespiti konulu 21/02/2014 tarihli yazılarında davacıya ait sigortalılık tescil ve hizmet kaydı tespitine ilişkin hizmet döküm cetveli ile dosya sunulan diğer hizmet cetvellerine göre, davacının 26.03.2008 – 16.03.2011 tarihleri arasında kesintisiz sigortalı hizmetinin bulunduğu ancak sonraki tarihlere ilişkin sigorta bildirimi bulunmadığının belirtilmesi, davacının 16.03.2011 tarihinden sonra tutuklanmış olması ve davacının tutuklu kalmasına bağlı olarak gerçekleştiği iddia olunan gelir kaybına ilişkin olarak başkaca somut belgenin dosyaya sunulmamış olması karşısında, davacının vasıfsız işçi gibi değerlendirilerek tutuklu kaldığı dönemde geçerli olan net asgari ücret üzerinden hafta sonu, dini ve milli bayram tatilleri nedeniyle indirim yapılmadan hesaplanacak miktarın maddi tazminat olarak hüküm altına alınması gerektiği gözetilmeden, davacının 2011 yılında özel işyerinde aşçı olarak ‘’2.500’’ TL karşılığı çalıştığı kabulüne dayalı hesaplamaları içeren bilirkişi raporu esas alınarak, yazılı şekilde davacı yararına fazla maddi tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının birinci bendinde davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının net asgari ücret üzerinden hesaplanan ""1.295,93"" TL"ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.