Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/3520 Esas 2012/2259 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/3520
Karar No: 2012/2259
Karar Tarihi: 28.03.2012

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/3520 Esas 2012/2259 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bursa 3. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık kasten bir insanı öldürmek suçundan yargılanmıştır. Sanığın ceza ehliyeti hakkında alınan bir rapor mahkeme tarafından yeterli görülmüştür. Mahkeme, delilleri ve soruşturma sonuçlarını değerlendirerek suçun sübutunu kabul etmiş ve sanığın hukuki durumunu değerlendirirken eksik soruşturma nedeniyle haksız tahrik yönünden de değerlendirilmesi gerektiğini belirtmiştir. Mahkeme kararı, eksik soruşturma nedeniyle kısmi olarak bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 74. Maddesi

1. Ceza Dairesi 2011/3520 E. , 2012/2259 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bursa 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ ve NO : 01/11/2010, 2010/38 (E) ve 2010/203 (K)
SUÇ : Kasten öldürme

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Bursa Devlet Hastanesi Ruh ve Sinir Hastalıkları Uzmanı tarafından düzenlenen ve "sanığın herhangi bir akıl hastalığının bulunmadığı"na ilişkin 01.04.2010 tarih ve 202 sayılı rapor CMK.nun 74. Maddesi de dikkate alınarak, hüküm kurmaya elverişli ve yeterince kanaat verici nitelikte bulunduğundan, sanığın ceza ehliyetine ilişkin Adli Tıp Kurumu Gözlem İhtisas Dairesi ve 4. İhtisas Kurulundan rapor alınması gerektiğine yönelen tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten insan öldürme suçunun sübutu kabul oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan vekilinin bir sebebe dayanmayan; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede meşru savunmaya, suç kastı bulunmadığına, sanığın eylemden gönüllü vazgeçtiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, "maktulün tüm uyarılarına rağmen sürekli olarak kendilerinin evlerinin etrafında dolaştığını ve bahçedeki kadınları gözetlediğini, bir defasında maktülü korkutmak için kuru sıkı tabanca gösterdiğini" savunduğu, maktülün eşi olan katılan da, "silah çekme olayını" doğruladığı halde, sanık ile aynı evde oturan annesi ve yengelerinin tanık sıfatı ile dinlenmesi, sonucuna göre haksız tahrik yönünden sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi yerine, eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Usule aykırı olup, bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görüldüğünden, re"sen de temyize tabi olan hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 28.03.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.
28.03.2012 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı.. huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık A.. T.. müdafii Avukat R.Ö.yokluğunda 29.03.2012 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.