FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/03/2014 tarih ve 2013/26-2014/51 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının markalı ürünler üzerinde davacıya ait TSE garanti markasını izinsiz olarak kullandığını, bu hususun mahkeme kararı ile davalının işyerinde yapılan arama sonucu düzenlenen tutanakla sabit olduğunu, bunun marka hakkına tecavüz oluşturduğunu, davacının maddi ve manevi zarara uğradığını ileri sürerek markaya tecavüzün durdurulmasını, haksız rekabetin önlenmesini, 6.500,00 TL maddi, 32.500,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı itirazında bulunarak, dava konusu ürünlerin kendisine ait olmadığını, dava dışı kişiden alacağının teminatı olarak işyerinde bulunduğunu, dava konusu ürünleri satmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının işyerinde bulunan ürünlerde davacının garanti markası olan TSE ibaresinin izinsiz olarak kullanıldığı, her ne kadar davalı taraf dava konusu ürünleri bir alacağa mahsuben teminat amaçlı olarak alındığını savunmuş ve savunma delili olarak bu yönde 15/09/2011 tarihli teslim tutanağı ibraz etmiş ise de, kablolar üzerinde davacıya ait garanti markasının kullanıldığının sabit olduğundan ve 556 sayılı KHK"nın 61. maddesi gereğince marka hakkına tecavüzün söz konusu olabilmesi için, markayı taşıyan malların marka hakkını ihlal ettiği iddia olunan kimse tarafından üretilmesinin şart olmadığı, bilerek veya bilmesi gerektiği halde taklit markalı malların ticari amaçla iş yerinde bulundurulmasının da markaya tecavüz sayılacağından davalının bu yöndeki savunmasına itibar edilmediği, davacının 556 Sayılı KHK"nın 66/c. maddesi uyarınca isteyebeliceği tazminat miktarının 3.250,00 TL olduğu, davacının manevi tazminat isteminin de yerinde bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile markaya tecavüzün durdurulmasına, haksız rekabetinin önlenmesine 3.250,00 TL maddi, 3.500,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalının tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Ancak, Dairemizin 07.02.1983 gün 4/493, 03.06.1983 tarih 2576/2907, 19.03.1990 tarih 1874/2383 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere davacı TSE 22.11.1960 tarih 132 sayılı Kanun ile kurularak bu Kanun"un 1. maddesiyle TSE garanti markasını almış ve sicile tescil ettirmiştir. Aynı Kanun"un 1,2 ve 11. maddelerinde belirtildiği üzere TSE"ne her türlü madde ve mamuller ile ilgili usul ve hizmet standartları yapmak, özel ve resmi sektörün isteği üzerine standartları ve projeleri hazırlamak, mütalaa vermek, standartları konusunda her türlü ilmi ve teknik inceleme araştırmalarda bulunmak görevleri verilmiş olup, TSE garanti markasını almak üreticiler için zorunlu olmamakla beraber, bu markayı mamüllerinde kullanmak isteyenler, davacı Kurum"a başvurarak tahlil ve kontrol ücreti ödemek, madde ve mamüllerin Kurum"ca belirlenmiş Türk Standartlarına uygunluğunu tespit ettirip aidatları, teminatları ve ayrıca tarifeye göre hesaplanacak primi ödeyerek sözleşme yapmak zorundadır. Böylece, TSE markasını taşıyan mamüllerin kalite yönünden kontrol edilerek Türk Standartlarına uygunluğunun saptanmış olduğu kamu oyunda öncelikle kabul edilmiş bulunacağından, TSE garanti markasının izinsiz kullanılması halinde kamu oyunun bu konuda ciddi bir biçimde yanıltılmış olacağı da kuşkusuzdur.
Davacı Kurum"a yasa ile verilen TSE garanti markasının hukuken korunmasının zorunlu bulunduğu açıktır. Söz konusu markanın korunması bakımından da 556 sayılı KHK hükümleri, TTK 56 v.d maddeleri ve 1322 sayılı Kanunların ve Nizamnamelerin Sureti Neşir ve ilanı Mariyet Tarihi Hakkında Kanun ve ayrıca 132 sayılı Kuruluş Kanunu"nun verdiği yetkiye dayanılarak davacı Kurum"ca çıkartılan TSE Ürün Belgelendirme Yönergesi hükümlerinin hep birlikte dikkate alınması gerekir.
132 sayılı TSE Kuruluş Kanunu"nun 1,2 ve 11. maddelerine göre davacı Kurum kamu hizmeti gören bir kamu kuruluşu olup görev ve yetkileri belirlenmiş, aynı Yasa"nın 14. maddesinde de Kurum"un Yetki ve çalışma usulleri, gelirleri ile bu Yasanın uygulanmasını ilgilendiren sair konular hakkında yönetmelik çıkarma yetkisi tanınmıştır. Bu nedenle 132 Sayılı Kanun hükümleriyle davacı Kurum"a verilen yetkiye dayanarak çıkartılan söz konusu Yönerge"nin de yasal sonuçlarını doğurması gerekir. Talimatname ve talimatlar, aslında idarenin iç işlerini düzenleyici nitelikte olmakla beraber, bazen bir mesele hakkında emri ve hareket tarzını gösterir ve icrai karara dönüşerek üçüncü şahısları da ilgilendirir ve onları diğer idari tasarruflar gibi bağlayıcı olabilir ( Ord. Prof Sıddık Sami Onar; İdare Hukukunun Umumi Esasları, C1, 2S.291-296, 1960 )
Somut uyuşmazlıkta da davacı Kurum"ca maddi tazminat isteminde 132 sayılı Kanun"un verdiği yetkiye dayanarak çıkartılan TSE Ürün Belgelendirme Yönergesi"nin 10. maddesi ve buna bağlı tarifelere dayanılmaktadır. Söz konusu Yönerge"nin 10.2. maddesinde ""TSE marka/markalarını ve/veya yetki belgelerini sözleşme akdetmeksizin kullanan ya da sözleşmesi herhangi bir nedenle sona erdiği halde bu marka veya belgeleri izinsiz kullananlar aleyhine ürünle ilgili "" bir (1) yıllık emsal belge kullanma tavan ücretinin iki (2) katından az olmamak üzere maddi tazminat için yasal yollara başvurulacağı "" düzenlenmiştir. Böylece, TSE markasını izinsiz kullananlar yönünden ürünle ilgili bir yıllık emsal belge kullanma tavan ücretinin iki katı tazminat alınması hususu cezai şart niteliğinde belirlenmiştir
Bu durumda mahkemece 132 sayılı TSE Kuruluş Kanunu ve bu Kanun"un verdiği yetkiye dayanılarak çıkartılan TSE Ürün Belgelendirme Yönergesi hükümlerine göre belirlenecek ücretin iki katına hükmedilmesi gerekirken kararda yazılı gerekçelerle maddi tazminat isteminin kısmen kabulü doğru olmamış kararın bu nedenle davacı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 410.00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 11/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.