Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/17343 Esas 2015/1655 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06/05/2014 tarih ve 2013/280-2014/84 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “...” ibareli marka tescil başvurusunun “...” unsurlu marka ile benzer olduğu gerekçesiyle 556 sayılı KHK’nın 7/1-b bendi uyarınca 25. sınıftaki mallar yönünden kısmen reddedildiğini, bu ret kararına yapılan itirazın da ... ... tarafından reddedildiğini, oysa işaretlerin KHK"nın 7/1-b bendi anlamında aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzer olmadığını ileri sürerek, dava konusu ... kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kurum işlem ve kararlarının yerinde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; çekişmeli 25. sınıftaki malların ortalama tüketicilerini oluşturan tekstil alıcıları ve özellikle kadınların, davacı başvurusu olan “...” sözcüklerinden ibaret işareti, redde dayanak alınan “...” kombinasyonundan oluşan marka ile işitsel, görsel, kavramsal ve genel izlenim olarak hemen hemen aynı gibi algılamalarına imkan bulunmadığı, 556 sayılı KHK"nın 8/1-b bendi anlamında benzerlik konusundaki bir tartışmayı ise ..."nin mutlak red nedenleri kapsamında inceleme yetkisinin bulunmadığı gerekçesiyle; davanın kabulüne, dava konusu ... ... kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.