MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/03/2010 tarih ve 2008/290-2010/52 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 35. sınıfta yer alan bazı emtialar bakımından tescili için “...” unsurlu marka tescil başvurusunda bulunduğunu, başvurunun 556 sayılı KHK’nın 7/1-a ve c bendleri gereğince reddedildiğini, ret kararına karşı yapılan itirazın da ... tarafından nihai olarak reddedildiğini, oysa başvurunun ayırt edici niteliğe ve marka olabilecek vasıflara sahip olduğunu ileri sürerek, ...’nın dava konusu kararının iptaline, davacı başvuru markasının tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, kurum işlem ve kararlarının yerinde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; dava konusu başvurunun tescili bakımından, 556 sayılı KHK"nın 7/1-a ve c bentleri anlamında bir tescil engelinin bulunmadığı, başvurudan önce markanın kullanılmış olmasının markanın ayırt edicilik niteliğini güçlendirdiği gerekçesiyle; davanın kabulune, ..."nın 01/07/2008 tarihli 2008-M-3581 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.