Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/94 Esas 2020/3771 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/94
Karar No: 2020/3771
Karar Tarihi: 02.03.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/94 Esas 2020/3771 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına karar verildiği halde, bozma sonrası şartlar oluşmadığından bahisle anılan maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Mahkeme, sanığın cezasında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına karar vermiştir ancak katılanın ifadesindeki çelişki ve iade edilip edilmediği konusunda belirsizlik olduğu için yeniden dinlenmesi gerektiğinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Mahkeme kararında, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da dikkate alınmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi: Hakları kullanmaktan yoksun bırakma
- TCK'nın 58. maddesi: Tekerrüre esas hükümler
- TCK'nın 143. maddesi: Gece vakti işlenen hırsızlık suçunda cezanın artırılması
- 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi: Hükmün açıklanan nedenlerle bozulması

2. Ceza Dairesi 2020/94 E. , 2020/3771 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesine göre, anılan madde ve fıkrada belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmanın, kasten işlenmiş bir suçtan dolayı verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında bozma öncesi TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına karar verildiği halde, bozma sonrası şartları oluşmadığından bahisle anılan maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1-Katılanın soruşturma evresinde alınan ifadesinde sanığın olay günü saat 12:00 sıralarında iş yerine gelerek cep telefonunu eşi ile görüşmek için istediğine ve sonrasında iade etmedine dair beyanı gözetildiğinde, hırsızlık suçunun gündüz sayılan zaman diliminde işlendiği anlaşılmakla sanık hakkında TCK"nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2- Sanığın soruşturma aşamasındaki ifadesinde suça konu cep telefonunu satarak parasıyla uyuşturucu aldığını söylediği, bilahare bozma sonrası 15.05.2019 tarihli oturumdaki savunmasında telefonu geri verdiğini beyan etmesi nedeniyle, mahkemece iddianame tanziminden önce etkin pişmanlık gösterdiğinden bahisle cezasından 2/3 oranında indirim yapılmış ise de; katılanın bozma öncesi 17.12.2014 tarihli duruşmada sanığın kendisine telefonunu verdiği, zararını da karşılamadığını belirttiği dikkate alındığında, katılanın ifadesindeki çelişkiyi gidermeye ve bir iade söz konusu ise zamanını kesin olarak saptamaya yönelik olarak yeniden dinlenip sonucuna göre sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 02.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.