Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/16361 Esas 2015/1649 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/07/2014 tarih ve 2014/389-2014/385 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı-karşı davalı şirket temsilcisi tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı asil, davaya konu istirdat yargılamasının 8 yıl 1 ay 12 gün içinde sonlandırılarak davanın makul süre içerisinde görülmediğinden bahisle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi"ne yapılan başvuru sonucunda dosyanın Adalet Bakanlığı bünyesinde kurulan ....’na gönderildiğini, bu komisyonca yargılamanın makul bir sürede bitirilmediği tespit edilerek tazminat ödenmesine karar verildiğini, dava konusu mahkeme ilamının hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, yargılamanın yenilenmesini ve kendisinden haksız tahsil edilen toplam 14.050,67 TL (bugün için yaklaşık 86.950,43 TL)’nin tahsil edildikleri günden ödeme gününe kadar geçen süre için en yüksek ticari reeskont faiziyle birlikte istirdadını talep ve dava etmiştir.
Davalı- karşı davacı vekili, yargılamanın makul sürede tamamlanmamasının yargılamanın iadesi sebebi olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, ....’nca verilen kararın, makul yargılama süresinin aşılması nedeniyle verildiği, bu hak ihlalinin yargılamanın iadesini gerektirmediği, ayrıca anılan Komisyonca davanın esası hakkında yetkisizlik kararı verildiği, diğer hak ihlali iddialarına ilişkin dosyaya AİHM"nin bir kararının sunulmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı- karşı davalı şirket temsilcisi temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı-karşı davalı şirket temsilcisinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı-karşı davalı şirket temsilcisinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.