Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2019/608 Esas 2020/2494 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2019/608
Karar No : 2020/2494

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLLERİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALILAR) : 1- …
VEKİLİ: Hukuk Müşaviri …
… Bakanlığı
… Genel Müdürlüğü
2-… Üniversitesi Rektörlüğü-…
VEKİLİ : Av….

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Sekizinci Dairesinin 11/10/2018 tarih ve E:2016/1947, K:2018/5662 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem:Adıyaman Üniversitesi Teknoloji Fakültesinde öğretim elemanı olarak görev yapan davacının, 04/04/2005 tarih ve 2005/8681 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı kapsamında ödenen geliştirme ödeneğinden faydalandırılma istemiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin Adıyaman Üniversitesi Teknoloji Fakültesi Dekanlığının … tarih ve … sayılı işlemi ile bu işlemin dayanağı Adıyaman Üniversitesi Rektörlüğü Strateji Geliştirme Dairesi Başkanlığının … tarih ve … sayılı kararının ve bu işlemlere temel teşkil eden 04/04/2005 tarih ve 2005/8681 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 2. maddesinin (c) bendinin son fıkrasının iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Sekizinci Dairesinin 11/10/2018 tarih ve E:2016/1947, K:2018/5662 sayılı kararıyla;
04/04/2005 tarih ve 2005/8681 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı'nın 2. maddesinin son fıkrasında, geliştirme ödeneği ödenmesi öngörülen yerlerde yeni kurulan yükseköğretim kurumlarının fiilen eğitim-öğretim faaliyetine başlamamış olması durumunda, bu yerlerdeki yükseköğretim kurumları için belirlenmiş geliştirme ödeneği, söz konusu yükseköğretim kurumlarının eğitim-öğretime başlaması konusunda Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı tarafından izin verilmiş olması kaydıyla ve fiilen eğitim-öğretime başlanıncaya kadar sadece rektör, dekan, yüksekokul müdürü, enstitü müdürü ve konservatuar müdürü olarak atanmış öğretim elemanlarına ödeneceğinin hükme bağlandığı; söz konusu Bakanlar Kurulu Kararı'nın Yükseköğretim Personel Kanunu'nun 14. maddesinin 2. fıkrası uyarınca yükseköğretim kurumlarına verilecek geliştirme ödeneğinin usul ve esasları ile oran veya miktarları, bu ödenekten yararlanma süresi ile yararlanmayacak olanlar ve diğer hususların tespiti konusunda Bakanlar Kuruluna tanınmış olan yetki çerçevesinde alındığının anlaşıldığı,
Yükseköğretim mevzuatına göre, öğretim elemanları arasında unvan kazanma, atanma, özlük hakları ve göreve ilişkin konularda farklı düzenlemelere gidildiği, dolayısıyla öğretim elemanı olsa da farklı akademik unvanların farklı hukuksal durumları içerdiği, her bir unvanın statüsünün farklı olduğu,
Diğer taraftan, Anayasa'nın 10. maddesinde belirtilen "kanun önünde eşitlik ilkesi"nin hukuksal durumları aynı olanlar için söz konusu olduğu; bu ilke ile eylemli değil, hukuksal eşitliğin öngörüldüğü,
Eşitlik ilkesinin amacının, aynı durumda bulunan kişilerin kanunlar karşısında aynı işleme bağlı tutulmalarını sağlamak olduğu, ayrım yapılmasını ve ayrıcalık tanınmasını önlemek olduğu; bu ilkeyle, aynı durumda bulunan kimi kişi ve topluluklara ayrı kurallar uygulanarak kanun karşısında eşitliğin ihlâlinin yasaklandığı; kanun önünde eşitliğin, herkesin her yönden aynı kurallara bağlı tutulacağı anlamına gelmediği, durumlarındaki özelliklerin, kimi kişiler ya da topluluklar için değişik kuralları ve uygulamaları gerektirebileceği; aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar farklı kurallara bağlı tutulursa Anayasa'da öngörülen eşitlik ilkesinin zedelenmeyeceği,
Zira, Anayasa Mahkemesinin 08/12/2011 tarih ve E:2010/119, K:2011/165 sayılı kararında, eşitlik ilkesinin amacının, hukuksal durumları aynı olanların kanunlarca aynı işleme bağlı tutulmalarını sağlamak ve kişilere kanun karşısında ayırım yapılmasını ve ayrıcalık tanınmasını önlemek olduğu, bu ilkeyle, aynı durumda bulunan kimi kişi ve topluluklara ayrı kurallar uygulanarak kanun karşısında eşitliğin çiğnenmesinin yasaklandığı ve eylemli değil hukuksal eşitliğin öngörüldüğü, kanun önünde eşitliğin, herkesin her yönden aynı kurallara bağlı tutulacağı anlamına gelmeyeceği, durum ve konumlarındaki özelliklerin, kimi kişiler ya da topluluklar için değişik kuralları gerekli kılabileceği ve aynı hukuksal durumların aynı, ayrı hukuksal durumların farklı kurallara bağlı tutulmasının Anayasa’nın öngördüğü eşitlik ilkesini zedelemiş olmayacağının belirtildiği,
Bu durumda, Yükseköğretim Personel Kanunu'nun 14. maddesinin 2. fıkrası uyarınca yükseköğretim kurumlarına verilecek geliştirme ödeneğinin usul ve esasları ile oran veya miktarlarının, bu ödenekten yararlanma süresi ile yararlanmayacak olanların ve diğer hususların saptanması konusunda Bakanlar Kurulunun takdir yetkisi bulunduğunun tartışmasız olduğu; tanınan bu takdir yetkisinin Anayasa ve Yasalarla çizilen çerçeve içerisinde kamu yararı ve hizmet gereklerine uygun bir şekilde kullanıldığı sonucuna varıldığından, dava konusu düzenlemede hukuka aykırılık görülmediği,
Dava dosyasında mevcut bilgi ve belgelerin incelenmesinden, davacının başvuru tarihinde ve dava konusu işlemlerin tesis edildiği tarihlerde davaya konu olan Adıyaman Üniversitesi Teknoloji Fakültesi'nin hiçbir bölümünde henüz eğitim-öğretim faaliyetine başlanmadığının anlaşıldığı; bu nedenle geliştirme ödeneğinin dekan haricindeki öğretim elemanlarına ödenmemesine ilişkin olarak tesis edilen dava konusu işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 04/04/2005 tarih ve 2005/8681 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı'nın 2. maddesinin son fıkrasında geçen "yükseköğretim kurumu" kavramından, üniversitenin anlaşılması gerektiği ve üniversitenin eğitim öğretime başlamış olmasından dolayı kendisinin de geliştirme ödeneğinden yararlanması gerektiği ayrıca, görev yaptığı fakülteye öğrenci alımı olmayıp eğitim öğretime başlanılmamış olsa bile kendisinin akademik çalışma yapmaya devam ettiği; üniversitenin bazı bölümlerinde de öğrenci olmamasına rağmen bölümde görev yapan öğretim elemanlarının geliştirme ödeneğinden yararlandığı, bunun eşitlik ilkesine aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI : Davalı idareler tarafından, Danıştay Sekizinci Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Sekizinci Dairesinin temyize konu 11/10/2018 tarih ve E:2016/1947, K:2018/5662 sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 23/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.