Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, ücret alacağı, ilave tediye ile ikramiye alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalının, müvekkili nezdinde işçi olarak çalışmakta iken toplu iş sözleşmesine göre ücret, ikramiye ve ilave tediye alacaklarının eksik ödendiğinden bahisle ... İş Mahkemesi"nin ... esas sayılı dosyasında dava açarak alacak talebinde bulunduğunu, yapılan yargılama sonucunda, mahkemece, tüm alacaklarının eksiksiz ödenmiş olması sebebiyle "…Sübut bulmayan davanın reddine…" karar verildiği, söz konusu kararın Yargıtay 9. Hukuk Dairesi"nin 2012/28149 esas 2012/42681 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiğini, kesinleşen dosya kapsamında bilirkişi raporuna göre fazla ödendiği tespit edilen 3.046,23 TL ücret, 610,28 TL ilave tediye ve 704,17 TL ikramiyeden doğan fark alacaklarına ilişkin davalıya yapılan toplam 4.360,68 TL nin ödetilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davalının toplu iş sözleşmesi dışında da iradi ödemeler yaptığını, ödemelerde hata bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalı işverenin yaptığı ödemelerin işçiden kaynaklanan hile, korkutma gibi bir sebepten kaynaklanmadığı, işverenin Türkiye çapında örgütlenmiş, uzun yıllardır en çok işçi çalıştıran kamu kurumlarından olması sebebiyle bordro hazırlama, zamların hesaplanması gibi işlerde uzman kadrosu bulunduğu dikkate alındığında, ödemelerde fazlalık varsa bile bu hatanın işçiden kaynaklandığı ispatlanamadığından yapılan fazla ödemelerin geri istenemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davalıya fazla ödenen miktarın sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre tahsili edilip edilemeyeceği noktasındadır.
Mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 62. maddesi (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 78. maddesi) gereğince, borç olmayanı rızası ile ödeyen kimse yanlışlığa düştüğünü ispat ettiği takdirde ödediğini geri isteyebilir. Bu maddede belirtilen yanlışlık eda ile ilgili olup, edada bulunanda bağışlama irade ve arzusunun bulunmadığını gösteren bir yanılmadır.
Başka bir deyişle, davacı idarenin tahakkuk memuru hataya düşmeseydi, davalıya edada bulunmayacağı anlamına gelmektedir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 05.12.1984 tarihli, 1982/13; 387 esas- 1984/997 karar sayılı kararı ile herhangi bir şart tasarrufa dayanmayan salt hatalı ödemelerin idare tarafından Borçlar Kanunu"nun sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre geri istenebileceği açıklanmıştır.
Bu durumda, mahkemece; kesinleşen dosyadaki bilirkişi raporu doğrultusunda 4.360,68 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmiş olması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.