11. Hukuk Dairesi 2014/15792 E. , 2015/1641 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 21/05/2014 tarih ve 2013/61-2014/196 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkili ..."nın diğer müvekkilleri ile birlikte kullandığı “...” markasının sahibi olduğunu, davalının müvekkilinin ürünlerini birebir kopyalayarak markasını kullandığını, bu şekilde aynı alanda haksız olarak faaliyet gösterip düşük kalitede ürünler üreterek müvekkillerini madden ve manen zarara uğrattığını ileri sürerek, davalının 556 sayılı KHK hükümlerine aykırı fiilleri nedeni ile müvekkillerinin uğramış olduğu maddi zarardan şimdilik 10.000.00 TL"nın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin “...” unvanı ile “...” ismini 1984 yılından bu yana kullandığını, 06.09.2001 tarihinde unvanını “... ...” olarak tadil ettiğini, her iki unvanın iştigal alanının mobilya imalatı ve satışı olduğunu, müvekkilinin markasının TTK"nın 52. maddesi ile koruma altında olan bir marka olduğunu savunarak davanın reddini istemiş, karşı davasında da, davacı karşı davalının markasının iltibas yaratan bölümlerinin hükümsüzlüğüne, müvekkiline verdikleri zararları karşılamak üzere 5.000.00 TL maddi ve 5.000.00 TL manevi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, verilen ... dışındaki davacıların dava açma sıfatları bulunmadığı gerekçesi ile bu davacılar yönünden davanın husumetten reddine, davacı ... yönünden ise; davacı karşı davalıya ait 164207 sayılı markanın tescil tarihinin 28.09.1995 olması nedeni ile tescilde önceliğin davacı tarafa ait olduğu, ancak hükümsüzlüğü istenilen ... tescil nolu markanın KHK"nın 8. ve 42. maddeleri anlamında hükümsüzlük koşullarının oluşmadığı gerekçesi ile davanın ve karşı davanın reddine dair karar, davacı – karşı davalılar vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 19.12.2012 gün ve 2011/9679 E.-16654 K. sayılı ilamı ile bozulmuş, mahkemece uyulan bozma ilamı üzerine alınan ve benimsenen ek bilirkişi raporu ile davacı tarafın 556 sayılı KHK’nın 66/2. maddesine göre talep edebileceği maddi tazminat miktarının hesaplandığı, buna göre davacının davalı taraftan, 2007 yılı için 110,02 TL, 2008 yılı için 145,81 TL, 2009 yılı için 116,75 TL olmak üzere toplam 372,58 TL maddi tazminat talep edebileceği, davacı tarafça manevi tazminat taleplerinin 9.000,00 TL, maddi tazminat taleplerinin ise 1.000.00 TL olduğunun beyan edildiği, davacı tarafın manevi tazminat talebinin de mahkemece uygun bulunduğu gerekçesiyle, bir önceki ilam nedeniyle kesinleşen yönler açısından karar verilmesine yer olmadığına, davacı ..."nın tazminat taleplerinin kısmen kabulü ile 372,58 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılar-karşı davalılardan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 224,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı karşı davacıdan alınmasına, 11/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
