Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/17 Esas 2022/2104 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 26.10.2021 tarih ve 2021/7602 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 24.11.2021 tarih ve KYB-2021/132339 sayılı ihbarname ile;
Mühür bozma suçundan sanık ...’un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/11/2013 tarihli ve 2013/442 esas, 2013/848 sayılı kararının 27/11/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde 28/09/2018 tarihinde işlediği kasıtlı suç sebebiyle hükmün açıklanmasına, 5237 sayılı Kanun'un 203/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/09/2020 tarihli ve 2020/494 esas, 2020/797 sayılı kararının, "benzer olaylar nedeniyle Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08/03/2016 tarihli ve 2015/1121 esas, 2016/111 karar ve Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/10/2013 tarihli ve 2012/11480 esas, 2013/15670 karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere, mühür bozma suçunun oluşabilmesi için kanunun veya yetkili makamların emri uyarınca konulmuş bir mührün kaldırılması ya da konuluş amacına aykırı hareket edilmesi gerektiği, ihaleye dayalı olarak elektrik dağıtımı yapan ve kamu görevlisi statüsü bulunmayan özel şirket görevlilerince yapılacak mühürlemelerin ihlali durumunda ise anılan suçun oluşmayacağı nazara alındığında, somut olayda, her kadar anılan Mahkemenin 24/09/2020 tarihli kararı ile sanığın cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; sanığın 13/12/2012 tarihinde mühürlenen elektrik sayacının mührünü bozarak elektrik kullandığının 24/12/2012 tarihinde tespit edildiği, özelleştirme uygulamaları neticesinde eylemlere konu elektrik dağıtım ve satışının Yeşilırmak Elektirk Dağıtım A.Ş.'ne 29/12/2010 tarihinde devredilmesi karşısında, söz konusu işin anılan şirkete devrinden sonra sayacın 13/12/2012 tarihinde mühürlendiği, mührün yetkili bir makamın emri ile konulmadığı, dolayısıyla mührün bozulması nedeniyle sanığın cezalandırılması yerine beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosyaya göre; 24.12.2012 tarihli mühür bozma tutanağına konu 13.12.2012 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan Yeşilırmak Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi'nin, mühürleme tarihinden önce 29.12.2010 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK'nin 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.09.2020 tarihli, 2020/494 Esas ve 2020/797 Karar sayılı mahkûmiyet hükmünün CMK'nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA; bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibarıyla oluşmadığından sanığın BERAATİNE, cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 14.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.