MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/09/2010 tarih ve 2006/567-2010/223 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafın “...” markasını tescil ettirmek amacıyla davalı ... Başkanlığı’na yaptığı başvuruya, müvekkilince “...” ibaresini ihtiva eden tanınmış markaları ile iltibasa yol açacağından bahisle davalı ... Başkanlığı nezdinde yapılan itirazın kısmen kabul edildiğini, ancak tamamen reddedilmesinin gerektiğini, markaların şekil, görünüş ve fonetik açıdan benzer olduğunu ileri sürerek, ... ..."nın 2006-M-453 sayılı ... kararının iptalini, davalı adına kayıtlı .... numaralı “...” marka başvurusunun reddini, tescil edilmiş ise sicilden terkinini, müvekkiline ait ... markasının tanınmış marka olarak kabulünü talep ve dava etmiştir.
Davalı ... Başkanlığı vekili, ... kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... ... ., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi kurulu raporuna göre, “...” ibaresinin anlam, görsel ve telaffuz açısından katmış olduğu farklılık, nedeniyle taraf markalarının, 556 Sayılı KHK.md.7/1-b anlamında aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzer olmadığı ancak, davacı markalarında “...” ibaresinin asli unsur olduğu ve davacı tarafından “...” ibaresinin gerek tek başına kelime markası olarak, gerekse bir bütün olarak algılandığında asli unsur özelliğini değiştirmeyen ek ve şekillerle birlikte tescil ettirmiş olduğu, davacının birden fazla ... ibareli tescilli markası olduğu ve adı geçen ve 10 yıllık süresi dolan markalarının yenilendiği dikkate alındığında seri markalar oluşturma iradesi olduğu sonucu çıkarılabileceği, dava konusu “... ...” ibareli markada “...” ibaresinin Türkçe bir anlamı ve ayırt ediciliği bulunmadığından, ürün ve hizmetleri satın alırken markaları aynı anda göremeyen Türkiye’deki tüketici nezdinde, dava konusu markanın davacının seri markalarından biri olarak algılanmasının mümkün olabileceği, taraf markalarının kapsadığı emtia ve hizmetlerin 556 KHK.md.7/1-b anlamında aynı veya aynı türden mal ve hizmetler olmadığı, davalı ... ... markasının KHK.md.8/1-b anlamında davacı markaları ile benzer olduğu ve davalı markası kapsamındaki 08 ,11, 20, 21.sınıftaki emtia ile 35.08’deki hizmetlerin benzer olabileceği dikkate alındığında, dava konusu markanın 556 Sayılı KHK.md.8/1-b anlamında iltibas yaratabileceği, davacı markaları Türk markaları olduğundan 556 sayılı KHK.md. 7/1-i hükmüne göre değerlendirme yapılmasına gerek olmadığı, davacı markalarının tanınmışlık düzeyinin ispatlanamadığı, dava konusu marka açısından 556 Sayılı KHK. md.8/4 koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile ... ...’nın 2006-M-453 sayılı kısmen ret kararının iptaline, hükümsüzlük ile ilgili talebin kabulü ile davalı şirket adına tescilli .... kod nolu ... ...+ .... markasının tescilli olduğu 08, 11, 20 ve 21. sınıflar yönünden hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine, tanınmışlık ile ilgili talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı ... vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,55 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı ..."den alınmasına, 11/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.