Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/22551 Esas 2022/1513 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : TRABZON Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1- Mahkumiyet: Giresun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.12.2019 tarihli, 2019/315 Esas ve 2019/630 sayılı kararı
2- İlk derece mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvurularının süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A- Sanıklar ... ve Erkan hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde :
Sanık müdafiinin temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğinin, 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 299/1.maddesi uyarınca takdiren reddine karar verilerek duruşmasız inceleme yapılmıştır.
CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanıklar müdafilerinin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ve 7242 sayılı Kanunla yapılan değişikliklerin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanıklar hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan ilk derece mahkemesince kurulan mahkumiyet hükmünün kaldırılarak yeniden mahkumiyet hükmü kurulmasına dair Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi'nin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz istemlerinin CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık ... hakkındaki tahliye talebinin reddine,
B. Sanık ... hakında kurulan hükmün incelenmesinde :
Sanık müdafiinin temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğinin, 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 299/1.maddesi uyarınca takdiren reddine karar verilerek duruşmasız inceleme yapılmıştır. CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanıklar müdafilerinin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK'nın 188. maddesinin 4. fıkrasının (b) bendinde "Üçüncü fıkradaki fiillerin; okul, yurt, hastane, kışla veya ibadethane gibi tedavi, eğitim, askeri ve sosyal amaçla toplu bulunan bina ve tesisler ile bunların varsa çevre duvarı, tel örgü veya benzeri engel veya işaretlerle belirlenen sınırlarına iki yüz metreden yakın mesafe içindeki umumi veya umuma açık yerlerde işlenmesi halinde verilecek ceza yarı oranında artırılır" şeklinde düzenlemenin bulunduğu, 14.05.2019 tarihinde sanığın diğer sanık ...'la beraber bulundukları araca ...'in bindiği ve uyuşturucu madde (esrar) satışının TCK'nın 188. maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi kapsamında kalan yerdeki araç içinde gerçekleştiği anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.03.2021 tarihli 2020/327 esas ve 2021/145 karar sayılı kararı da gözetilerek; özel aracın TCK'nın 188. maddesinin 4. fıkrasının (b) bendinde belirtilen umumi veya umuma açık yerlerden olmadığı, dolayısıyla sanık hakkında TCK'nın 188/4 (b) maddesi uyarınca ceza artırımı yapılamayacağı, ancak bu gibi durumlarda, TCK'nın 61. maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen "suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer ölçütleri ile TCK'nın 188. maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendinde öngörülen artırım oranı da gözetilerek TCK'nın 188/3. maddesine göre, temel cezanın belirlenmesiyle yetinilmesi gerekirken, sanık hakkında TCK'nın 188. maddesinin 4. fıkrasının (b) bendi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Giresun 1.Ağır Ceza Mahkemesi'ne, kararın bir örneğinin Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 3.Ceza Dairesi'ne gönderilmesine
15.02.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.