Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, satış danışmanı olarak çalıştığı işyerinde fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini 17.09.2012 tarihinde haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 17.09.2012 ve 18.09.2012 tarihlerinden mazeret bildirmeksizin devamsızlık yaptığını haftanın altı günü 10.00-18.00 veya 14.00-22.00 arası çalışıp bir saat ara dinlenme yaptığını fazla çalıştığı durumlarda ücretinin ödendiğini, maddi hukuki dayanağı bulunmayan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, iş sözleşmesinin haklı nedenle sona erdiğinin davacı tarafından ispatlandığı değerlendirilerek, kıdem tazminatı ve fazla mesai alacağının kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun "taleple bağlılık ilkesi" başlığını taşıyan 26. maddesinde "Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir." hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda davacı dava dilekçesinde haftanın altı günü dokuz saati aşar şekilde çalıştığını, haftada iki gün tam gün (12 saat), birgün ise geceden sabaha kadar çalıştığını iddia etmiştir. Tanıklar ikili vardiya olduğunu bu vardiyaların 10.00-18.00 ve 14.00-22.00 arası olduğunu, davacı tanıkları ayrıca haftada üç gece saat 03.00/04.00 diğeri 04.00/05.00 e kadar çalışma yapıldığını, bir saat ara dinlenme olduğunu beyan etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda haftanın dört günü 8 saatten yarım saat ara dinlenme düşülerek çalışıldığı, iki gün ise birinci vardiyada 10.00- 03.00 arası ve ikinci vardiyada 14.00-03.00 arası çalıştığı kabul edilerek davacının ortalama haftada 10 saat fazla mesai yaptığı tespit edilmiş ise de isabetli olmamıştır. Zira hem davacı tanıklarının beyanları hem de bilirkişinin hesaplaması davacının talebini aşmaktadır. Dava dilekçesinde belirtilen çalışma düzeni, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamına göre, haftada üç gün 8 saat çalışma yapıldığı bir saat ara dinlenme düşülerek 21 saat ile haftada iki gün 12 saatten 1.5 saat ara dinlenme düşülerek 21 saat ve haftada bir gün 14.00-03.00 arası 2 saat ara dinlenme ile 11 saat çalışma yapıldığı kabul edilerek toplamda (21+21+11) 53 saat çalıştığı ve haftada sekiz saat fazla çalışma yaptığının kabulü ile hesaplama yapılması dosya kapsamına daha uygun düşecektir. Öte yandan sabit ücret yanında prim ödemesi usulüyle yapılan çalışmalarda, fazla çalışma ücretinin hesaplanmasında, ücretin sadece sabit kısmının nazara alınması gereklidir.
Belirtilen sebeplerle 6100 sayılı Kanun"un "taleple bağlılık ilkesi" başlığını taşıyan 26. maddesine göre davacının talebi aşılarak yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alman temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.