Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/2542
Karar No: 2010/3899

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/2542 Esas 2010/3899 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2010/2542 E.  ,  2010/3899 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Türkoğlu Asliye Mahkemesi
    TARİHİ :27.5.2008
    NUMARASI :Esas no:2006/302 Karar no:2008/226

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, nafaka, tazminatlar ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
    1-Fiili ayrılık tek başına boşanma nedeni değildir.
    Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.Ancak bu yön temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
    2-Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK.md,4 BK.md.42 ve 44 ) dikkate alınarak davalı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
    S O N U Ç : Temyiz edilen hümün yukarıda 2.bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA,temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 02.03.2010 (Salı)
    KARŞI OY YAZISI
    Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi uyarınca, mevcut ve beklenen menfaatleri boşanma yüzünden zedelenen kusursuz yada daha az kusurlu olan taraf, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebilir. Tazminata hükmedilebilmesi için, kusur temel koşuldur. Kanun koyucu TMK. 175. maddedekine benzer kusurun aranmayacağına ilişkin bir düzenlemeye de yer vermemiştir.
    Toplanan delillerle, evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı kanıtlanamadığı halde, verilen boşanma hükmü davalı tarafından temyiz edilmediğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Bu durumda boşanma nedeni olmamasına karşın dava açan ancak davalının temyiz etmemesi sonucu, boşanma kararı elde eden davacının, boşanmada kusurlu bulunduğundan söz edilemez.
    Kusuru bulunmayan eş aleyhine maddi tazminata hükmedilemiyeceğinden, sayın çoğunluğun, davalı kadın yararına maddi tazminat verilmesi yolundaki bozma kararına katılmıyorum.

                                                                                                      KARŞI OY YAZISI

    Davacı kocanın boşanma sebebi oluşturacak bir kusuru bulunmadığı halde, kusuru varmış gibi maddi tazminat ile sorumlu olmayacağını düşünüyorum.

     

     

    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi