Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/156 Esas 2020/3154 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/156
Karar No: 2020/3154

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/156 Esas 2020/3154 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi, davacının iflasını talep ettiği davayı esastan reddetti. İlk derece mahkemesi, davacının mal beyanında tüm aktifler, pasifler ve alacaklıların isim ve adreslerini göstermediği gerekçesiyle davanın reddine karar vermişti. İstinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, istinaf mahkemesi davacının mal beyanında eksiklik olduğunu ve bütün alacaklıların da listesinde gösterilmediğinden şüphelenildiğini belirterek, istinaf başvurusunun reddine karar verdi. Temyiz kanun yoluna başvurulması üzerine, dosya incelendi ve davacının tüm temyiz sebepleri reddedildi. Kanun maddeleri olarak, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 60. maddesi ve 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 179/3. maddesi kararda geçmektedir.

23. Hukuk Dairesi 2018/156 E. , 2020/3154 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İzmir 3. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki iflasın kapatılması davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davacı müvekkilinin borçlarını ödeyemez duruma geldiğini ileri sürerek hakkında iflas kararı verilmesini talep ve dava etmiştir.
İlk derece mahkemesince, davacının süresi içinde şirketin tüm aktif ve pasifleri ile alacaklarının isim ve adreslerini gösterir mal beyanında bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı, davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi tarafından, davacı tarafından verilen sürede aktif ve pasifleri gösterir mal beyanında bulunulmadığı öte yandan bütün alacaklıların da alacaklı listesinde gösterilmemiş olmasının süphe uyandırdığı gerekçeleriyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı süresinde davacı vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesine gönderilmesine 21.10.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.