Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2008/15749 Esas 2010/3296 Karar Sayılı İlamı

........
Dava, iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirler nedeniyle uğranılan Kurum zararının, 506 sayılı Kanunun 26"ncı maddesi hükmü gereğince tazminine karar verilmesi istemine ilişkindir.

Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26 ncı maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (dış tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 23.11.2006 gün ve 2003/10 Esas - 2006/106 Karar sayılı kararı ile 26 ncı maddedeki “sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarlarla sınırlı olmak üzere” ibarelerinin Anayasaya aykırılık nedeniyle iptaline karar verilmiştir.

Mahkemece, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26.maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurumun rücu hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı ya da hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olduğu ve ilk peşin değerli gelirlerin, tazmin sorumlularının kusuruna isabet eden miktarıyla sınırlı şekilde hüküm kurulması gerektiği belirtilmiş ise de; davalıların %100 oranındaki
./..
-2-

kusur durumuna göre, iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirin ilk peşin sermaye toplamı olan 458,84 TL’den, davacı Kurum tarafından açılan birinci rücu davasında %25 kusur karşılığı olan 114,71 TL’nin hüküm altına alındığı belirgin olmakla, işbu ikinci davada %75 kusur farkını oluşturan 344,13 TL’nin tahsiline karar verilmesi gerekirken, kusur farkına ilişkin isteğin reddine karar verilmiş olması; yine, cenaze giderinden hüküm altına alınan miktarın YTL yerine, YKR olarak belirtilmesi, asıl alacağın davalılardan teselsül hükümlerine göre tahsiline karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.

S O N U Ç :Hüküm fıkrasının alacağa ilişkin birinci bendi silinerek, yerine, “344,13 TL ilk peşin değerli gelirin 11.06.1997 onay tarihinden; 0,56 TL cenaze giderinin 01.05.1997 ödeme tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin; harca ilişkin üçüncü bendinde yazılı “14,00 TL” rakamları silinerek, yerine, “18,61 TL” rakamlarının yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.



.....