Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/41583 Esas 2022/2097 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 12.07.2021 tarih ve 2021/1902 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 06.09.2021 tarih ve KYB-2021/94624 sayılı ihbarname ile;
Resmi belgede sahtecilik suçundan sanık ...'ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 204/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair İpsala Asliye Ceza Mahkemesinin 22/06/2018 tarihli ve 2017/18 esas, 2018/270 sayılı kararının, "5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/4. maddesindeki “kasıtlı suçlarla taksirli suçlar ve sırf askerî suçlarla diğer suçlar arasında tekerrür hükmü uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeye nazaran, sanığın tekerrüre esas alınan Kdz. Ereğli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/09/2013 tarihli ve 2013/138 esas, 2013/319 sayılı kararının taksirle ölüme neden olma suçuna ilişkin olduğu ve tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, hükmolunan cezanın yazılı şekilde mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
TCK‘nin 58/4. maddesinde yer alan “Kasıtlı suçlarla taksirli suçlar ve sırf askerî suçlarla diğer suçlar arasında tekerrür hükümleri uygulanmaz.“ şeklindeki düzenleme uyarınca, “taksirle öldürme“ suçuna ilişin ilamın tekerrüre esas alınamayacağı, adli sicil kaydına göre sanığın tekerrüre esas alınabilecek nitelikte başkaca bir hükümlülüğünün de bulunmadığı anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, İpsala Asliye Ceza Mahkemesinin 22.06.2018 tarihli, 2017/18 Esas ve 2018/270 Karar sayılı mahkûmiyet hükmünün CMK'nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA; bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, hüküm fıkrasından tekerrüre ilişkin bölümün tamamen çıkartılmasına, diğer hususların yerinde bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 14.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.