Nitelikli yağma - 6136 SYA - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/7553 Esas 2012/1894 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/7553
Karar No: 2012/1894
Karar Tarihi: 19.03.2012

Nitelikli yağma - 6136 SYA - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/7553 Esas 2012/1894 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen, nitelikli yağma suçuna ilişkin bir kararın incelendiği belirtilen ceza dairesi kararında, önceki kararda yer alan hüküm 5237 sayılı Türk Ceza Yasası'na dayandırılmış ve yeniden ele alınarak, 149. maddede belirtilen temel cezanın alt ve üst sınırları arasında belirlenmesi ve 150. maddenin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi sırasında takdir hakkının kullanılması gerektiğine karar verilmiştir. Ancak önceki kararda savunma hakkı kısıtlanmış ve müdafi tayin edilmeden hüküm tesisi edilmiştir. Bu sebeple karar, bozularak yeniden görüşülmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6136 sayılı Kanunun 2. maddesi (nitelikli yağma)
- 765 sayılı Türk Ceza Yasası (yürürlükteki ceza yasası)
- 5237 sayılı Türk Ceza Yasası (eski ceza yasası)
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi (uygulama şekli)
- CMK'nun 150. maddesi (zorunlu müdafii tayin etmek için alt sınırın kritik değerde olması ve müdafi tayin edilmeden hüküm tesisi edilemeyeceği)
- CMK'nun 321. maddesi (hükümlü lehine bozma kararı verilmesi halinde)

1. Ceza Dairesi 2011/7553 E. , 2012/1894 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2011/195065
MAHKEMESİ : İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 18/07/2005, 1997/180 (E) ve 1997/383 (K)
SUÇ : Nitelikli yağma, 6136 SYA

TÜRK MİLLETİ ADINA

Dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 18.07.2005 tarihli uyarlama kararı nedeniyle, o yer cumhuriyet savcısınca ıttıla üzerine verilen 13.09.2010 tarihli dilekçe temyiz dilekçesi sayılarak yapılan incelemede;
765 sayılı Türk Ceza Yasası uygulanarak verilmiş ve kesinleşmiş olan hükmün 5237 sayılı Türk Ceza Yasası"nın 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması sırasında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27.12.2005 tarih ve 2005/3-162-173 esas sayılı kararı dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK.nun 149. maddesindeki temel cezanın alt ve üst sınırlar arasında belirlenmesi ve TCK 150. maddenin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi sırasında takdir hakkının kullanılması gerektiğinden, duruşma açılması; hükümlü hakkında yağma suçundan cezanın alt sınırı itibari ile CMK.nun 150. maddesinin 3. fıkrası delaletiyle 2. fıkrası gereğince zorunlu müdafii tayin edilerek müdafii huzurunda savunmasının alınması gerekirken, duruşmasız inceleme sonucu ve müdafii tayin edilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi sureti ile savunma hakkının kısıtlanması,
Usule aykırı ve o yer cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi CMUK.nun 321 maddesi uyarınca (BOZULMASINA) 19/03/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.