MAHKEMESİ : KDZ.EREĞLİ AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/12/2013
NUMARASI : 2013/259-2013/738

Taraflar arasında görülen nafakanın kaldırılması veya azaltılması davasının yapılan yargılaması sonunda yerel mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili, tarafların 23.07.2009 tarihinde boşandıklarını, boşanma kararı ile birlikte müşterek çocuk Y.."in velayetinin annesine verildiğini, çocuk lehine aylık 200,00 TL iştirak nafakasına, davalı lehine ise aylık 500,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, Kdz/Ereğli 1.Asliye Hukuk Mahkemesi" nin 2011/122 E-2012/381 K. sayılı ilamıyla davacı için hükmedilen 500,00 TL yoksulluk nafakasının 550,00 TL"ye, müşterek çocuk Yeşim için hükmedilen 200,00 TL. iştirak nafakasının 250,00 TL"ye yükseltildiğini, müvekkilinin iş sözleşmesinin feshedilmesi nedeniyle müvekkilinin emekli olmak zorunda kaldığını, 1.350,00 TL emekli maaşı aldığını, gelirinin düştüğünü ve nafakayı ödemekte zorlandığını ileri sürerek, davalı ve müşterek çocuk lehine hükmedilen nafakaların kaldırılmasına veya azaltılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile Kdz/Ereğli 1.Asliye Hukuk Mahkemesi" nin 2011/122 E-2012/381 K. sayılı ilamıyla davacıya bağlanan 550,00 TL yoksulluk nafakasının kararın kesinleşme tarihinden itibaren kaldırılmasına, Kdz/Ereğli 1.Asliye Hukuk Mahkemesi" nin 2011/122 E-2012/381 K. sayılı ilamıyla müşterek çocuk Y.. B... için bağlanan 250,00 TL iştirak nafakasının kaldırılması talebinin reddine, iştirak nafakasının aynen devamına karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Türk Medeni Kanununun 176/3.maddesinde yoksulluğun ortadan kalkması halinde mahkeme kararıyla nafakanın kaldırılacağı, 176/4.maddesinde ise tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde irad biçiminde ödenmesine karar verilen nafakanın artırılması yada azaltılmasına karar verilebileceği düzenlenmiştir. Anılan maddede yoksulluğun hukuksal kavramı tanımlanmamış ise de; Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 07.10.1998 tarih ve 2-656 E.-688 K.sayılı kararında yeme, giyinme, barınma, sağlık ulaşım, kültür gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanların yoksul kabul edileceği belirtilmiştir.
Yine; Hukuk Genel Kurulunun yerleşik kararlarında "asgari ücretle çalışılmakta bulunulması" yoksulluk nafakası bağlanmasını imkansız kılan bir olgu olarak kabul edilmediği gibi, yoksulluğu ortadan kaldıracak bir gelir seviyesi olarak kabul edilmemektedir (HGK 07.10.1998 gün 1998/2-656 G.688 K., HGK 28.02.2007 gün ve 2007/3-84 E.-95 K.sayılı kararları).
Somut olayda, tarafların 23.07.2009 tarihinde anlaşmalı olarak boşandıkları, boşanma kararı ile birlikte davalı lehine aylık 500,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiği, Kdz/Ereğli 1.Asliye Hukuk Mahkemesi" nin 07.06.2012 tarih, 2011/122 E-2012/381 K. sayılı ilamıyla davacı lehine hükmedilen 500,00 TL yoksulluk nafakasının 550,00 TL"ye yükseltildiği, davacının boşanma davası sırasında ..... Demir Çelik Fabrikasında çalıştığı ve aylık net maaşının 3.411,12 TL olduğu, iş sözleşmesinin 24.12.2012 tarihinde feshedildiği ve emekli olmak zorunda kaldığı, emekli maaşının aylık 1.347,84 TL olduğu, aylık gelirinin düştüğü; davalının ise ev hanımı olduğu, boşandıktan sonra 01.08.2009 tarihinden itibaren aylık 728,02 TL ölüm aylığı almaya başladığı anlaşılmaktadır.
Nafaka alacaklısı kadının aldığı ölüm aylığının, yukarıda belirtilen zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılaması beklenemez. Başka bir anlatımla, davalının eline geçen toplam gelir miktarı, onu yoksulluktan kurtaracak mahiyette değildir. Davalının aldığı ölüm aylığı, nafakanın kaldırılmasına değil, azaltılmasına etki edecek olgulardandır.
O halde, mahkemece yapılacak iş; tarafların sosyal ve ekonomik durumları gözetilip, nafaka takdir edilirken taraflar arasında mevcut olan denge durumu da dikkate alınarak, davalının yoksulluğunun ortadan kalkmadığı kabul edilerek, nafakanın (çoğun içinde azı da vardır ilkesi gereğince) TMK"nın 4. maddesinde vurgulan hakkaniyet ilkesi gereğince, nafakanın uygun bir miktarda indirilmesine karar vermek olmalıdır.
Yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde yoksulluk nafakasının tümden kaldırılmasına karar verilmiş olması doğru görülmemiş olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.