MAHKEMESİ : İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 02/04/2013
NUMARASI : 2008/426-2013/36

Taraflar arasındaki birleştirilen itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı Tasfiye Halinde Türkiye E. Bankası AŞ. vekili, asıl davada davalı O. Denizcilik AŞ. şirketine diğer davalıların kefaletiyle müvekkili banka tarafından kredi kullandırıldığını, kredi borcunun ödenmemesi üzerine başlatılan icra takibinin davalıların haksız itirazı sonucu durduğunu belirterek itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Davacı Tasfiye Halinde Türkiye Emlak Bankası AŞ. vekili birleşen İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2006/738 esas sayılı davasında asıl davadaki iddialarını tekrar ederek İstanbul 14. İcra Müdürlüğünün 1999/19940 esas sayılı dosyasında başlattıkları icra takibinin davalı Eta Petrol AŞ."nin itirazı üzerine durduğunu belirterek itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Birleşen davanın davalısı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporlarına göre davacının talebinde kısmen haklı olduğu gerekçesiyle asıl ve birleşen davaların ayrı ayrı kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Mahkemece nisbi temyiz harcının yatırılması için çıkarılan muhtıraya rağmen nisbi temyiz harcının yatırılmadığı gerekçesiyle 17.02.2014 tarihli ek kararla, kararın davalılar vekilince temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilmiş, bu ek kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
1)Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin 17.02.2014 tarihli ek karara yönelik temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2)Davacı vekilinin temyizine gelince; yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda, icra takibinden sonra ödenen 250.770 USD hakkında olumlu-olumsuz bir karar verilmediği halde gerekçeli kararda “ 25.03.2005 tarihinde borca mahsuben ödenen 250.770 USD"nin infaz aşamasında icra müdürlüğünce mahsubuna” denilmiştir. Böylece tefhim edilen kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki meydana getirilmiştir. Bu hal, HUMK"nun 381/2 (HMK 298/2) maddesine aykırılık teşkil ettiğinden 10.04.1992 gün 1991/7 Esas, 1992/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin ek karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın onanmasına, (2) nolu bentte belirtilen sebeplerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 22.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.