Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1750 Esas 2020/1452 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1750
Karar No: 2020/1452
Karar Tarihi: 18.02.2020

Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1750 Esas 2020/1452 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık sahte fatura kullanmak suçlamasıyla yargılandı ve mahkum oldu. Ancak, daha önce başka bir mahkemede de benzer suçtan mahkum edildiği ortaya çıktı. Bu nedenle, önceki dava dosyasının getirtilip incelenmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, TCK'nın 43. maddesi hükümleri uygulanarak tayin olunacak cezadan kesinleşmiş önceki cezanın mahsup edilmesi gerektiği vurgulandı. Bunun yanı sıra, TCK'nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi iptal kararı sonrası yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Karar, bu nedenlerden dolayı BOZULDU. Detaylı kanun maddeleri: TCK'nın 43. maddesi - zincirleme suç, TCK'nın 53. maddesi - hukuk düzenindeki ceza yasası ilkesi.
11. Ceza Dairesi         2019/1750 E.  ,  2020/1452 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Sahte fatura kullanmak
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
    1-UYAP ortamında yapılan araştırmada, sanık hakkında İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2012/51437 esas sayılı iddianamesi ile 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kamu davası açıldığı, İstanbul 30. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.06.2014 tarihli, 2012/2003 Esas, 2014/236 Karar sayılı ilamı ile verilen mahkumiyet hükmünün, Dairemizin 03/12/2019 tarihli, 2016/10996 Esas ve 2019/8636 Karar sayılı kararıyla onanarak kesinleştiği anlaşılmakla; belirtilen dava dosyası getirtilip söz konusu sahte faturaların hangi vergilendirme döneminde kullanıldığının tespit edilmesi, ilgili belgelerin onaylı suretlerinin bu dosya içine alınması, mükerrer yargılama bulunup bulunmadığı ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması, temyiz incelemesine konu davanın zincirleme suç kapsamında kaldığının anlaşılması halinde sanık hakkında TCK"nin 43. maddesi hükümleri uygulanarak tayin olunacak cezadan kesinleşmiş önceki cezanın mahsup edilmesi gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla hüküm kurulması yasaya aykırı,

    2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.





















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.