Esas No: 2018/1115
Karar No: 2022/2350
Karar Tarihi: 15.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1115 Esas 2022/2350 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Sanık, daha önce 2007 ve 2008 takvim yıllarında da aynı suçlardan mahkum olmuştu. Ancak bu suçların olağanüstü dava zamanaşımı süresi, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar dolmuştu. Bu nedenle sanık hakkındaki kamu davası düşürüldü.
Kanun Maddeleri:
- Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
1) Sanık ... hakkında 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanığın yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 12.11.2014 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliğ edilen hükmü, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 26.11.2014 tarihli dilekçe ile temyiz ettiği anlaşılmakla; sanık ... müdafisinin yerinde görülmeyen eski hale getirme ve temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen “2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarının Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının,suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 15.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.