Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 223/2- e maddesi uyarınca beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün gerekçesinde sanığın kusursuz olduğu kanaatine varılarak beraatine hükmedilmesine rağmen, hüküm fıkrasında "sanığın üzerine atılı taksirle ölüme ve yaralanmaya neden olma suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, mahkumiyetine yeter derecede kesin ve inandırıcı delil elde edilemeyip yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması" gerekçesi ile beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. bendindeki "sanığın üzerine atılı taksirle ölüme ve yaralanmaya neden olma suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, mahkumiyetine yeter derecede kesin ve inandırıcı delil elde edilemeyip yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması sebebiyle" ibaresinin “sanığın üzerine atılı suç açısından kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca” şeklinde değiştirilmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.