Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18782 Esas 2020/3817 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ..."ın 26.02.2016 havale tarihli dilekçesinin içeriğinden temyiz isteminin sanık sıfatıyla kendisi hakkında kurulan mahkumiyet hükümüne yönelik olduğu anlaşılmakla, bu kapsamla sınırlı olarak yapılan incelemede;
1)Müşteki hakkında Gebze Fatih Devlet Hastanesinin kulak burun boğaz ve radyoloji uzmanları tarafından düzenlenen 09.03.2015 tarihli adli rapor içeriğine göre, "nazal kemikte parçalı fraktür" olduğu ve kırığın hayat fonksiyonlarını hafif derecede etkileyecek nitelikte olduğunun bildirilmesi karşısında, mağdura ait tüm film, grafilerin, tıbbı evrakın ve mevcut raporların temini ile Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğünden 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddeleri kapsamında; müştekide kırık olup olmadığı, kırık olduğunun tespiti halinde ise kırığın derecesi de belirtilecek şekilde rapor aldırılması ve sonucuna göre müştekide kemik kırığı meydana gelmişse sanık hakkında TCK"nin 86/1, 87/3 maddeleri uyarınca hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yerinde olmayan gerekçe ile sanığın eyleminin basit yaralama olduğu kabul edilerek eksik kovuşturma ile TCK"nin 86/2, 62 maddelerinden hüküm kurulması,
2)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Pendik 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.09.2007 tarih ve 2005/577 Esas- 2007/651 Karar sayılı 16 ay 10 gün hapis cezasına dair kararının sanığın 18 yaşından küçükken işlemiş olduğu suça dair mahkumiyet olduğu ve TCK"nin 58/5 maddesi gereğince bu hükmün tekerrüre esas alınamayacağı, yerine adli sicil kaydında bulunan ve en ağır cezayı içeren Pendik 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.11.2012 tarih ve 2012/728 Esas- 2012/1222 Karar sayılı ilamı ile verilen 9 ay hapis cezasına dair mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 25.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.